Η Ουαλία επιμένει κεντρο-αριστερά

Το ουαλικό Εργατικό κόμμα κατάφερε να ξεχωρίσει από την κακή εικόνα των αδερφών κομμάτων σε Σκωτία και Αγγλία και να δείξει ότι τα προτάγματά του για τα τοπικά προβλήματα είναι αυτά που βρίσκουν απήχηση στους πολίτες. 

Η γενική εικόνα του Εργατικού κόμματος στη Μεγάλη Βρετανία την περασμένη εβδομάδα ήταν εκείνη ενός πολιτικού ναυαγίου: σε σχεδόν όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της περίφημης «Σούπερ Πέμπτης» σημείωσε συντριπτικές ήττες –εκτός από το δήμο του Λονδίνου. Αποκορύφωμα ήταν η ήττα στις έκτακτες βουλευτικές εκλογές στο Χάρτλπουλ, παραδοσιακό Εργατικό «κάστρο» από τη δεκαετία του ’70, όπου αναδείχθηκε νικήτρια η συντηρητική βουλευτίνα Τζιλ Μόρτιμερ.

Η επιτυχία του ουαλικού κόμματος από το αγγλοκεντρικό μιντιακό σύστημα δεν χαιρετίστηκε με το δέοντα ενθουσιασμό. Παρά το γεγονός ότι οι Εργατικοί παραδοσιακά κερδίζουν στην Ουαλία, η νίκη που πέτυχαν ήταν η μεγαλύτερη στα 22 χρόνια που υπάρχει το σύστημα των περιφερειακών κυβερνήσεων, κι ας μεταφράστηκε αυτό σε κατάκτηση μόλις μιας επιπλέον έδρας, από 29 σε 30 εκ των συνολικά 60 εδρών. Να σημειωθεί ότι στην Ουαλία, όπως και την Σκωτία, είναι πρακτικά αδύνατο ένα και μοναδικό κόμμα να κατακτήσει την πλειονότητα στο κοινοβούλιο. 

Η επιτυχία του επικεφαλής των ουαλών Εργατικών, Μαρκ Ντρέικφορντ, αποδίδεται από σχολιαστές στην καλή του επίδοση στην αντιμετώπιση της πανδημίας και στην επιμονή του να αντιτίθεται στις αλλοπρόσαλλες οδηγίες της κεντρικής κυβέρνησης του Μπόρις Τζόνσον. Από την άλλη είναι η σύνδεσή του κόμματος με τις τοπικές κοινωνίες και η εκπροσώπησή τους στο κοινοβούλιο, κάτι που σε κεντρικό επίπεδο το κόμμα φαίνεται να έχει ξεχάσει. Η κοινοτική ταυτότητα της εργατικής τάξης όχι μόνο δεν παραγκωνίζεται, όπως επικράτησε να γίνεται στην Αγγλία από την εποχή των Νέων Εργατικών του Μπλαιρ, αλλά αναδεικνύεται, με αξιοσημείωτη επιτυχία.

Ουαλικός σοσιαλισμός

Ο παραδοσιακός ριζοσπαστισμός των Ουαλών έχει εκσυγχρονιστεί και του έχει δοθεί μια κοινωνικο-οικονομική χροιά από το τοπικό Εργατικό κόμμα, στο πλαίσιο αυτού που αποκαλεί ο Ντρέικφορντ «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα». 

Στην Ουαλία δεν υπήρξαν νεοφιλελεύθερες αντιδράσεις όταν πάρθηκε η απόφαση να εθνικοποιηθούν ο κύριος αερολιμένας και οι σιδηροδρομικές γραμμές, για να σωθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Ούτε όταν υιοθετήθηκε νομοθεσία για την προστασία των αγροτών και να διασφαλισθούν τα δικαιώματα των συνδικαλιστών στο δημόσιο τομέα. 

Η καλλιέργεια της στενής σχέσης μεταξύ του κόμματος και των πολιτών δίνει πλέον την δυνατότητα στον Ντρέικφορντ να κάνει μια σημαντική τομή στα πολιτικά πράγματα, να αλλάξει τον καταστατικό χάρτη της χώρας, ο οποίος ουσιαστικά είναι αποικιακού χαρακτήρα και επιβλήθηκε από την αγγλική μοναρχία. 

Είναι ξεκάθαρο από τα εκλογικά αποτελέσματα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο ότι όπου το Εργατικό κόμμα δεν έχει αποσυντονιστεί με την τοπική κοινότητα, είναι επιτυχημένο. Αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο δίδαγμα για την επιτυχή απόκρουση της κεντρώας στροφής των Τόρυδων.

 

Ετικέτες