Την ώρα που η ανώτατη ηγεσία της Δικαιοσύνης ζήτησε με παρέμβασή της να ερευνηθούν τυχόν ευθύνες των τριών δικαστών που είχαν αφήσει ελεύθερο για άλλη υπόθεση το δολοφόνο της 11χρονης στην Ηλεία – αναγνωρίζοντας έτσι ότι κάτι πήγε λάθος – η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων τα ρίχνει πάλι στους δημοσιογράφους.
Με παντιέρα το νομότυπο της κρίσης των δικαστών και χωρίς καν να εξετάζεται το δικαιολογημένο ενδιαφέρον, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, ενοχλημένη από το σάλο που προκάλεσε η υπόθεση και τις επικρίσεις από το σύνολο των ΜΜΕ, με μια πυρεία ανακοίνωσή της επιτίθεται σε βάρος των δημοσιογράφων.
Φτάνει μάλιστα στο σημείο να ζητεί ακόμη και προληπτική λογοκρισία αφού ζητεί από την πολιτεία και το ΕΣΡ «να λάβει άμεσα δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα για να σταματήσει ένα φαινόμενο που έχει μετατρέψει την τηλεόραση σε αρένα και τη Δικαιοσύνη σε θέαμα».
Οι σχολιασμοί των ΜΜΕ για ένα στυγερό έγκλημα από έναν δράστη που είχε καταδικαστεί στο παρελθόν για σεξουαλικό αδίκημα και είχε αφεθεί ελεύθερος εκλαμβάνονται από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ως «συστηματική προσπάθεια υποκατάστασης της Δικαιοσύνης από αυτόκλητους τηλεδικαστές και τηλε-εισαγγελείς» που «υποβαθμίζει τόσο την ποιότητα της ενημέρωσης όσο και την αξία του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης».
Επίσης στην ανακοίνωση η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων προσπαθεί να προκαταλάβει τον πειθαρχικό έλεγχο λέγοντας ότι «δεν ισοδυναμεί με καταδίκη του δικαστικού λειτουργού ούτε καν συνιστά μομφή για την δικαιοδοτική του κρίση».
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση:
Για τηλεοπτικές εκπομπές που επιτίθενται σε δικαστικούς σχηματισμούς
Με αφορμή πρόσφατη υπόθεση διερευνόμενης εγκληματικής ενέργειας κατά ανηλίκου, που δικαιολογημένα απασχόλησε τα ΜΜΕ της χώρας, παρατηρούμε με λύπη την επανάληψη ενός νοσηρού φαινομένου που τείνει να γίνει αντιληπτό ως κανονικότητα στο σημερινό τηλεοπτικό και δημοσιογραφικό τοπίο. Γνωστοί παρουσιαστές εκπομπών δημοσιογραφικής αλλά και ποικίλης ύλης, επιδίδονται πάλι σε ένα κυνήγι μαγισσών, στοχοποιώντας προηγούμενη σύνθεση Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, που ενόψει άλλης υπόθεσης με ίδιο κατηγορούμενο, απεφάνθη ομόφωνα και με σύμφωνη εισαγγελική πρόταση περί της χορήγησης ανασταλτικού αποτελέσματος στην έφεση που άσκησε ο εκεί καταδικασθείς κατηγορούμενος.
Γνωρίζουμε ότι χρειάζεται πολύ περισσότερος χρόνος και χώρος για να εξηγήσουμε στους τηλεοπτικούς ειδήμονες γενικών καθηκόντων τι σημαίνει ορκωτό δικαστήριο, τι σημαίνει έφεση, τι σημαίνει ανασταλτικό αποτέλεσμα και πώς αυτά συνθέτουν το Κράτος Δικαίου. Έχουμε αρχίσει βέβαια να συνηθίζουμε το γνωστό μοτίβο της δήθεν ταύτισης της δικαιοσύνης με την αυστηροποίηση, συνήθως εξ αφορμής ενός περιστατικού βαριάς εγκληματικότητας, που ολοκληρώνεται συχνά με μια αποσπασματική νομοθετική παρέμβαση, που δεν σχετίζεται με τις ανάγκες της ποινικής καταστολής, αλλά με τη διαχείριση των αντιδράσεων που γεννά.
Όμως κρίσεις όπως αυτές για την προσωρινή κράτηση, το ανασταλτικό αποτέλεσμα της έφεσης ή την υφ΄ όρων απόλυση κρατουμένου, είναι κρίσεις που εδράζονται στην πρόβλεψη μιας μελλοντικής συμπεριφοράς του δράστη, στη βάση δεδομένων που ήταν γνωστά στο Δικαστήριο κατά το χρόνο της κρίσης. Όχι εκ των υστέρων.
Η δημοσιογραφική βαρβαρότητα θυσίασε τη νομική επιστήμη στον βωμό της τηλεθέασης και άφησε ασχολίαστο το άρθρο 344 ΠΚ που δίνει τη δυνατότητα στο δικαστήριο να παύσει την ποινική δίωξη στο αδίκημα του βιασμού μετά από συνεκτίμηση της δήλωσης της παθούσας ότι η δημοσιότητα θα έχει ως συνέπεια τον σοβαρό ψυχικό τραυματισμό της, ούτε έλαβε υπόψη εάν ο καταδικασθείς είχε τηρήσει τους περιοριστικούς όρους που του τέθηκαν κατά το διάστημα από την κυρία ανάκριση μέχρι την συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο ούτε εάν η προβλεπτική κρίση του δικαστηρίου βασίστηκε στην μη ύπαρξη καταδίκης για παρόμοιες πράξεις.
Αντίθετα, δεν χρειάζονται τόσα πολλά για να κατανοήσει κανείς ότι είναι διαφορετική η απολύτως θεμιτή κριτική των πολιτών στις δικαστικές αποφάσεις και διαφορετική η επαγγελματική επίθεση στην εκάστοτε ελεύθερη και ανεξάρτητη ουσιαστική κρίση των δικαστικών λειτουργών. Για να λειτουργεί ομαλά μια Πολιτεία, απαιτείται ένα minimum σεβασμού του κάθε θεσμού στους λοιπούς θεσμούς και η συστηματική προσπάθεια υποκατάστασης της Δικαιοσύνης από αυτόκλητους τηλε-δικαστές και τηλε-εισαγγελείς, υποβαθμίζει τόσο την ποιότητα της ενημέρωσης όσο και την αξία του συστήματος απονομής Δικαιοσύνης.
Τέλος, θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως η πειθαρχική διερεύνηση και ο έλεγχος που γίνεται από τα αρμόδια όργανα του Αρείου Πάγου δεν ισοδυναμούν με καταδίκη του δικαστικου λειτουργού ούτε καν συνιστούν μομφή για την δικαιοδοτικη του κρίση.
Ζητούμε από την Πολιτεία και το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να λάβει άμεσα δραστικά και αποτελεσματικά μέτρα για να σταματήσει ένα φαινόμενο που έχει μετατρέψει την τηλεόραση σε αρένα και τη Δικαιοσύνη σε θέαμα.
Διαβάστε επίσης:
Νέα φωτιά σε εργοστάσιο – Αυτή τη φορά στη Μεταμόρφωση
Ναυάγιο Πύλος: Έναν χρόνο μετά «ακόμη δεν υπάρχει δικαιοσύνη» – «Πυρά» HRW και Διεθνούς Αμνηστίας
Νεκρός ναυτεργάτης σε ελληνόκτητο πλοίο από επίθεση των Χούθι στην Υεμένη
