Netflix: 5 σειρές για όλα τα γούστα

Netflix: 5 σειρές για όλα τα γούστα

Κάποιες («Whitelines») μπήκαν με το καλημέρα στο top-10 ενώ κάποιες άλλες ψιλοθάφτηκαν από την κριτική. Όλες όμως έχουν το κατιτίς τους που αξίζει να το ανακαλύψουμε.

White Lines

Η δίγλωσση (ισπανικά και αγγλικά) σειρά που υπογράφει ο ΆλεξΠένια, δημιουργός του Casadipapel, μας μεταφέρει από το Μάντσεστερ του 1996 στην Ίμπιζα των 00ς κι από κει μέσω μια περίεργης υπόθεση φόνου στο σήμερα και την εξωτική Αλμερία, χώρο κινηματογραφικής δράσης για δεκάδες γουέστερν στη δεκαετία του ’60. Παρότι δεν υπάρχει η αφηγηματική συνέπεια της διάσημης σειράς των ληστών με τις μάσκες Νταλί, το «Whitelines»λειτουργεί ως ένα δυνατό εξακολουθητικό πάρτι με άφθονο σεξ, καταπληκτικό σάουντρακ και μερικούς πραγματικά αλησμόνητους χαρακτήρες: από τους ατίθασους DJsμέχρι τους εμπόρους ναρκωτικών.

Hollywood

Ρετρό – και κάπως περισσότερο γυαλιστερό από ότι θα έπρεπε- αφήγημα για το πως χτίστηκε η βιομηχανία του θεάματος. Αχαλίνωτα πάθη και ήθη σε μια βιτριολική κριτική για το «μεγαλείο της διασημότητας» που αναγκάζει φτωχούς και ανήμπορούς να υποκύπτουν σε πάσης φύσης συμβιβασμούς προκειμένου να βρουν θέση στο σόου του Χόλιγουντ. Η σειρά του δημιουργού των «Glee» και «AmericanCrimeStory» ΡάινΜέρφι επιχειρεί να προσδώσει στην ιστορία την πολιτική βαρύτητα που της αναλογεί αλλά φαίνεται να διστάζει στις καίριες στιγμές, μπερδεύοντας διαρκώς τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας (πολλά ονόματα που αναφέρονται είναι αυθεντικά) για να καταλήξει σε μου γουστόζικη αλλά και επιδερμική ματιά πάνω στα απόκρυφα του συστήματος.

History 101

Μια σειρά ντοκιμαντέρ με μικρά αυτοτελή επεισόδια διάρκειας σχεδόν 20-25 λεπτών το καθένα, που δίνουν το στίγμα της ανθρωπότητας του τελευταίου αιώνα, μέσα από μια ψαγμένη επιλογή θεμάτων. Στο 2ο επεισόδιο του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ και της μανίας για κατάκτηση του διαστήματος, αναδεικνύεται καίριο το ερώτημα περί της ανούσιας σπατάλης χρήματος ενώ με λιγότερα χρήματα θα μπορούσε να είχε λυθεί το πρόβλημα του παγκόσμιου υποσιτισμού, στο τρίτο παρουσιάζεται η μεταμόρφωση της Κίνας από μαοϊκή υπερδύναμη σε γίγαντα του καπιταλισμού- το 2025 θα γίνει η νο1 παγκόσμια οικονομική δύναμη αφήνοντας πίσω τις ΗΠΑ-, ενώ στο πρώτο εξηγείται πως η Αμερική είναι η πρωτεύουσα του fastfood (Ηνωμένες Πολιτείες Ταχυφαγείων λέει ο αφηγητής) με τα 250.000 καταστήματα. Ιδιαίτερη αξία έχουν οι ιστορικές πηγές της σειράς – το πρώτο μπεργκεράδικο άνοιξε το 1921 στο Κάνσας- καθώς και οι κοινωνιολογικές μελέτες που συνδέουν το φαγητό με την ψυχαγωγία μετά το τέλους του Β Παγκοσμίου πολέμου καθώς και τη σύνδεση των ταχυφαγείων με την κουλτούρα του αυτοκινήτου.

https://www.youtube.com/watch?v=han4ZONppi8

Απάνθρωποι πόροι (Inhuman Resourcer)

Δεν είναι η πρώτη φορά που το πάλαι ποτέ άγριο αγόρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και του γαλλικού ποδοσφαίρου, βρίσκεται μπροστά από την κάμερα αλλά ως ηθοποιός. Ο Ερίκ Καντονά έχει ταυτιστεί στις δύο διαφορετικές περιόδους της ζωής του με ένα αντικομφορμιστή που δεν υποχωρεί μπροστά σε τίποτα. Εδώ υποδύεται τον 57χρονο ΑλένΝτελάμπρ, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρείας που πασχίζει να βγάλει τα προς το ζην και αναγκάζεται να πάρει μέρος σε ένα αδίστακτο επιχειρηματικό παιχνίδι που έχει ως βάση τον ανθρώπινο ανταγωνισμό και κανόνες βγαλμένους από τους νόμους της άγριας ζούγκλας. Απόλαυση να βλέπεις τον φοβερό και τρομερό Ερίκ να παλεύει με τα όρια της ηθικής του, αρκετά εύστοχη η πολιτική διάσταση του σεναρίου αλλά όχι και κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν.

https://www.youtube.com/watch?v=8B7V3nIl8rs

Becoming Champion

Γιατί μόνο 8 χώρες έχουν κατακτήσει το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου; Με 8 επεισόδια αφιερωμένα στις μεγάλες δυνάμεις και με έμφαση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ποδοσφαίρου της κάθε χώρας με αναλύσεις από ιστορικούς, συγγραφείς, δημοσιογράφους και φυσικά τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, τους ποδοσφαιριστές και προπονητές που μεγαλούργησαν, η σειρά είναι ένα χάρμα οφθαλμών για τους λάτρεις του Μουντιάλ. Η Ουρουγουάη που δεν έχει κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι στους δύο γίγαντες που την περικυκλώνουν, η Ιταλία που είναι η σχολή του κατενάτσιο και κυρίως του πραγματισμού, οι Γερμανοί που δεν τα παρατάνε ποτέ, η Γαλλία που βρήκε την αληθινή μορφή της μέσω του πολυπολιτισμού και φυλετικού συγχρωτισμού της κ.α. Ακόμη και οι φανατικοί ποδοσφαιρόφιλοι θα διαπιστώσουν ότι στη σειρά αυτή υπάρχουν άγνωστες λεπτομέρειες που αγνοούσαν.

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter