O Γιώργος Κωνσταντίνου στο Docville την Κυριακή με το Documento

«Η ζωή μας πλέον έχει πονηρέψει, όλα γίνονται για το συμφέρον»: O ηθοποιός που άφησε το στίγμα του σε εμβληματικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, μιλάει με την Έμυ Ντούρου για το παρελθόν του (από τον τορπιλισμό της «Έλλης» όπου ήταν παρών και τις μέρες της Κατοχής έως τον καιρό των μπουλουκιών και του σινεμά) αλλά και για το μέλλον.

Με αφορμή την έξοδο στις αίθουσες της ταινίας «Σημείο βρασμού» (ένα μονοπλάνο για τις εντάσεις και τις κόντρες που εμφανίζονται στην κουζίνα ενός γκουρμέ εστιατορίου) o σεφ Βασίλης Καλλίδης συζητάει με τον Κωνσταντίνο Καϊμάκη για τους μύθους και την πραγματικότητα της γαστρονομίας.

Ο Γεράσιμος Γεννατάς μιλάει με την Αφροδίτη Ερμίδη για το θεατρικό έργο «Κόκκαλο»  των Ιόλης Ανδρεάδη και Άρη Ασπρούλη όπου ενσαρκώνει τον Αντονέν Αρτό, τον πολιτισμό και την παιδεία στη χώρα μας, τον αποκλεισμό της ρωσικής τέχνης και καταλήγει δυσοίωνα: «Είμαστε νέου τύπου προλετάριοι».

Αθηναϊκές προσόψεις: Η αρχιτεκτόνισσα μηχανικός Ελπίδα Σπύρου έχει δημιουργήσει έναν πρωτότυπο λογαριασμό στο Instagram (@athensfacades), μέσω του οποίου μας προσκαλεί να δούμε την πόλη με άλλη ματιά. Στο ρεπορτάζ η Ηλέκτρα Ζαργάνη.

Η ηθοποιός Φωτεινή Μπάνου συζητάει με τον Παναγιώτη Φρούντζο σχετικά με την παράσταση «Μέρα Σάββατο», τον Δημήτρη Χατζή και τον «Σαμπεθάι Καμπιλή» του, όπως και για τη ρωμανιώτικη κοινότητα των Ιωαννίνων και τα στρατόπεδα εξόντωσης των ναζί.

Στη στήλη «New Entries» ο ηθοποιός Πάνος Παπαδόπουλος μιλάει στην Αφροδίτη Ερμίδη.

Στη στήλη «Θεατρικά & Κριτικά» ο Κώστας Ζήσης γράφει για την παράσταση «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» των Τάσου Ιορδανίδη και Θάλειας Ματίκα στο θέατρο Αλφα/Ληναίος – Φωτίου

Προδημοσίευση του βιβλίου «Άτλας διεθνών σχέσεων» του Πασκάλ Μπονιφάς (εκδόσεις Πεδίο).

Ο ιστορικός Βασίλης Γεωργάκης γράφει για το βιβλίο «Επιτάχυνση και αλλοτρίωση. Για μια Κριτική Θεωρία της χρονικότητας στην ύστερη νεωτερικότητα» (εκδόσεις Πλήθος) του Γερμανού κοινωνιολόγου Χάρτμουτ Ρόζα.

Η λυρική καλλιτέχνιδα Μαργαρίτα Συγγενιώτου γράφει για τον πολιτισμό των αποκλεισμών και τον νέο καθόλου γενναίο κόσμο που κυοφορείται σε συνθήκες πανδημίας και πολέμου.