Ο Παναγιώτης Λάμπουρας προσεγγίζει την ελληνική παράδοση μέσα από τη κλασική μουσική

Ο Παναγιώτης Λάμπουρας προσεγγίζει την ελληνική παράδοση μέσα από τη κλασική μουσική

H Μικρή Άρκτος προτείνει τον βιολονίστα και τραγουδοποιό Παναγιώτη Λάμπουρα σε ένα ξεχωριστό solo concert στο six d.o.g.s την Κυριακή 29 Ιανουαρίου. Ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα συναυλιών, ήρθε η εποχή να παρουσιάσει τη δική του τραγουδοποιία. Έχοντας κυκλοφορήσει δύο προσωπικούς δίσκους («Υδρόγειος», «Ο Μικρός Χρόνος») ανεβαίνει στη σκηνή για να παρουσιάσει ένα πολύ ξεχωριστό solo project.

Μετά την «Υδρόγειο» και το «Μικρό Χρόνο» έρχεται το «SOLO PROJECT». Τι θα ακούσουμε στο SIX D.O.G.S;

To live αυτό αποτελεί μια πολύ σημαντική παρουσίαση των δύο αυτών δίσκων, της προσωπικής μου τραγουδοποιίας αλλά και της ανάγκης μου να εκφραστώ μέσα από τη μουσική έτσι όπως την έχω οραματιστεί. Πρόκειται για ένα δύσκολο και διαφορετικό εγχείρημα από όσα έχω δοκιμάσει καθώς θα βρίσκομαι επί σκηνής με περισσότερα όργανα εκτός του βιολιού και υπάρχει μια μεγάλη προετοιμασία από πριν σε μουσικές και samples που έχω δημιουργήσει για αυτό το live. Νέο πρόγραμμα και περισσότερη τριβή με τη μουσική τεχνολογία του σήμερα, καθώς το live αυτό θα έχει αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία. Ο χώρος του six d.o.g.s αποτελεί ένα συναυλιακό μέρος που πιστεύω πως είναι ιδανικός για αυτό που θέλω να δημιουργήσω, είναι πολύ ατμοσφαιρικός. Η Μικρή Άρκτος πίστεψε σε αυτό το εγχείρημα και μαζί προχωρήσαμε ώστε να βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Στη μέχρι τώρα πορεία σου ποια στιγμή θα ξεχώριζες;

Υπάρχουν πολλές στιγμές που έρχονται στο μυαλό μου και μου φέρνουν ένα μεγάλο χαμόγελο και που υπήρξαν πολύ σημαντικά σημεία για να συνεχίσω. Σίγουρα μια από αυτές τις στιγμές είναι η συνεργασία μου με την Ελευθερία Αρβανιτάκη που κράτησε πολλά χρόνια και έμαθα πολύ σημαντικά πράγματα δίπλα της, αφού μου έδωσε το βήμα να βρίσκομαι κοντά της σε μεγάλες συναυλίες, σε καινούριους χώρους και να ταξιδέψουμε μαζί σε τόσα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού. 

Έπειτα η κυκλοφορία των δύο δίσκων μου ήταν εμπειρίες πολύ σημαντικές γιατί κατάφερα να προσπεράσω τις δυσκολίες που είχα και τις αμφιβολίες που με ταλαιπωρούν και να δώσω ενέργεια και ζωή στο κομμάτι της δημιουργίας. Επέλεξα να εκθέσω τα δικά μου τραγούδια μέσα από πολλές αναζητήσεις και ειδικά σε μια εποχή που το τοπίο της μουσικής έχει αλλάξει και που η έκφραση της δημιουργίας μοιάζει δυσκολότερη.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου επιρροές;

Είναι πάρα πολλές και ετερόκλητες. Η κλασική μουσική από την μπαρόκ εποχή μέχρι το 19ο αιώνα αποτελεί μια μεγάλη πηγή έμπνευσης και χαράς και σε αυτή τη μουσική εκπαιδεύτηκα σαν βιολονίστας. Από κει και πέρα είμαι λάτρης του ελληνικού τραγουδιού αλλά και της παγκόσμιας μουσικής. 

Ανεξάρτητα από το ρεπερτόριο και τον τόπο, μου αρέσουν πολύ οι καλλιτέχνες που έχουν μια μεγάλη αυθεντικότητα και ένα κίνητρο που ξεπερνά τον φόβο και ανοίγουν έναν καινούριο δρόμο στην εποχή τους. Σε πιο μεγάλη ηλικία άρχισα να ανακαλύπτω τις ρίζες μας, την παραδοσιακή μουσική και πραγματικά είδα και ένιωσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Νομίζω ότι οι επιρροές μου πηγάζουν από πολλά διαφορετικά σημεία κι εγώ ο ίδιος ανακαλύπτω συνέχεια καινούρια πράγματα και νέες μουσικές.

Ποια είναι η προσέγγισή σου στην παράδοση;

Το παραδοσιακό τραγούδι το προσεγγίζω μέσα από τη κλασική μουσική. Είμαι ένας μουσικός που εκπαιδεύτηκα στο ρεπερτόριο της κλασικής μουσικής καταβάλλοντας μια μεγάλη προσπάθεια να βελτιώνω συνεχώς τη μελωδία που έχω να παίξω. Η μονοφωνία και η δυσκολία της έκφρασής της είναι κάτι που πάντα είχα να αντιμετωπίσω. 

Κάποια στιγμή όταν τελείωσα τις σπουδές ξεκίνησα να ακούω πολύ μουσική και διαφορετική μεταξύ τους. Άρχισα να ακούω κι άλλα όργανα, την αρμονία της μουσικής και μέσα σε αυτή την αναζήτηση βρέθηκε και η παραδοσιακή μουσική. Εκεί κατάλαβα (λόγω και της καταγωγής μου Κέρκυρα-Καρπενήσι) πως ήθελα πολύ να τραγουδήσω αυτά τα τραγούδια και ξεκίνησα να το κάνω. 

Άρχισα να μελετώ και να εντυπωσιάζομαι με αυτόν τον πλούτο που έχουμε σε όλους τους τόπους. Περίεργοι ρυθμοί, μελωδίες και τραγούδια που πήγαιναν από το ένα μέρος της Ελλάδα με ιστορίες πολύ συγκινητικές.

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για εσένα;

Είμαι πιστός οπαδός της καθημερινής εξάσκησης και της μελέτης και είναι κάτι που κρατάω από την κλασική μουσική. Αυτή η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση που αφορά η ενασχόληση με το όργανο. Μέσα σε αυτή την επαναληπτικότητα και την καθημερινή σου παρουσία στη μουσική κερδίζεις πράγματα που είναι δύσκολο να εξηγηθούν. 

Βέβαια τα τελευταία χρόνια λόγω αυτής της μεγάλης πίεσης αλλά και της κατάστασης που βιώσαμε, έχει έρθει πιο έντονα από ποτέ η ανάγκη της εξερεύνησης της ίδιας της ζωής, να μπορούμε να χαλαρώνουμε όσο μπορούμε και να ζούμε. 

Πιστεύω πως το να βελτιώνεις την ποιότητα της ζωής σου, να μην πιέζεσαι να κάνεις πράγματα που δε θες αλλά και να ψάχνεις την ομορφιά στη κάθε σου μέρα είναι πράγματα που σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο πιο γεμάτο και όχι στερημένο. Και φυσικά σε κάνουν να μηδενίζεις και να ξεκινάς ξανά με άλλη φόρα. Η ζωή με την τέχνη έχουν αλληλένδετη σχέση και η εξέλιξη του πνεύματος και της ψυχής είναι συνδεδεμένη με την καλλιτεχνική διαδρομή. Μέσα από αυτό το πρίσμα επιλέγω να θέλω να βλέπω τη ζωή. 

Ποιο είναι το στοιχείο που σε ελκύει τόσο πολύ στο βιολί και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις ηχογραφήσεις αλλά και στις live εμφανίσεις σου;

Έχω ξεκινήσει από πέντε χρονών να παίζω οπότε πιστεύω ότι η διάπλαση της προσωπικότητας και του μυαλού μου έχει γίνει μαζί. Το βιολί σαν όργανο έχει τεράστιες δυνατότητες και αυτό είναι κάτι που με γοητεύει ενώ παράλληλα με δυσκολεύει πολύ. Τα τελευταία χρόνια με έχει απασχολήσει πολύ η χρήση του βιολιού ως συνοδευτικό όργανο της φωνής κάτι που είναι αρκετά αντιφατικό αν σκεφτεί κανείς πως είναι μονοφωνικό, κυρίως παίζει μια φωνή. 

Ο Μπαχ όμως χρησιμοποίησε το βιολί στις σονάτες και τις παρτίτες και έγραψε παραπάνω από μια φωνή σε κάθε δοξαριά έως και τέσσερις νότες. Αυτό ήταν κάτι που ξεκίνησα να διερευνώ και πλέον στις ηχογραφήσεις παίζω πολλά βιολιά αλλά και η επικοινωνία της φωνής με το βιολί γίνεται από μέρους μου με έναν τρόπο διαφορετικό.

Επόμενα σχέδια;

Αυτή την περίοδο συμμετέχω στις παραστάσεις «Ανάσα μου κι αέρα» σε τραγούδια της Λίνας Νικολακοπούλου και του Παρασκευά Καρασούλου στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο που άνοιξε ξανά μετά από χρόνια, μαζί με τον Απόστολο Κίτσο και το Θοδωρή Νικολάου. Είναι ένα υπέροχο πρόγραμμα σε τραγούδια των δύο σπουδαίων στιχουργών μαζί με εξαιρετικούς συνεργάτες.

Τελευταίες ΕιδήσειςDropdown Arrow
preloader
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Documento Newsletter