Ο συνήγορος έχει νεύρα

Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι Ελληνες δικηγόροι που έχουν απασχολήσει κατά καιρούς τα ΜΜΕ, είτε επειδή συμμετείχαν σε σημαντικές υποθέσεις είτε για την προσωπική τους ζωή. 

Μεταξύ αυτών ο Αλέξης Κούγιας δικαιωματικά κατέχει τα πρωτεία. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε συνήγορος του Λιγνάδη έδωσε το στίγμα της υπερασπιστικής του γραμμής. Φουλ επίθεση κατά πάντων: μαρτύρων, δικαστών, δημοσιογράφων, ηθοποιών. Ασήμαντη λεπτομέρεια ότι αθέτησε την υπόσχεση προς τον πατέρα του πως δεν θα υπερασπιστεί παιδεραστές και τοκογλύφους. Πείστηκε όμως, όπως είναι η εξήγησή του, για την αθωότητα του εντολέα του πριν ακόμη ολοκληρωθεί η ανακριτική διαδικασία ή οσμίστηκε τη μεγάλης έκτασης δημοσιότητα για να αραδιάζει στα κανάλια τις σαπουνόφουσκες της ρητορικής του;

Αρχικά μας είπε ότι το κατηγορητήριο είναι στημένο από επιχειρηματικά συμφέροντα που αντιμάχονται την επένδυση στο Ελληνικό. Στη συνέχεια ότι πρόκειται για πολιτική σκευωρία εναντίον της κυβέρνησης και της Μενδώνη, την οποία όμως θα μηνύσει. Αργότερα, με ανυπόστατα ψεύδη στράφηκε στο εργαστήριο συνωμοσίας του ΣΕΗ και στον «μέτριο» ηθοποιό και πρόεδρό του. Διαπιστώνοντας ωστόσο το κύμα συμπαράστασης στον Σπύρο Μπιμπίλα ανέκρουσε ξανά πρύμναν. Μετά τον κατά συρροή βιασμό της κοινής λογικής έχουμε πολλά ακόμη να ακούσουμε μέχρι τη δίκη. Μπορεί π.χ. να επικαλεστεί ίντριγκα των Illuminati. Αλλωστε, όπως έχει δηλώσει, «γιορτάζω του Αγίου Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού, και όχι του Αγίου Αλεξάνδρου που γιορτάζουν οι Αλέκοι».

Αμηχανία ή παρελκυστική τακτική; Μάλλον το δεύτερο. Είναι πολύ κατατοπιστικό επί του θέματος το κείμενο του Γιώργου Θαλάσση, πρώην διευθυντή στη Σχολή Μωραΐτη και μάρτυρα στη δίκη για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου: «Ο πρώτος του στόχος ήταν να κουρελιάσει τη μνήμη του θύματος και την υπόληψη της οικογένειάς του, καθώς και την υπόληψη των άλλων παιδιών που θα μπορούσαν να καταθέσουν ως αυτόπτες μάρτυρες της δολοφονίας […]. Ο Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε μία φορά από τον Κορκονέα και άπειρες από τον Κούγια στη διάρκεια της διαδικασίας […]. Το άλλο του δόλιο μέσο είναι η τρομοκράτηση και η παγίδευση των μαρτύρων».

Αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει και στην υπόθεση Λιγνάδη. Δεν είναι αξιόπιστοι οι καταγγέλλοντες επειδή είναι Αιγύπτιοι. Στον ίδιο αστερισμό ρατσισμού και ομοφοβίας ως πανελίστας τη βραδιά των τελευταίων εκλογών: «Το βάρος της ψήφου των Ρομά και των ατόμων με ιδιαιτερότητες δεν μπορεί να είναι το ίδιο με των άλλων πολιτών».

Παρά τις μικρές ήττες του, συνεχίζει με την ίδια αμετροέπεια, απαξίωση και ταπεινωτικούς χαρακτηρισμούς προς πάσα κατεύθυνση. Ποιοι είναι, αλήθεια, οι «επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι»; Αυτοί που παίζουν στη Σούπερ Λίγκα; Και ερασιτέχνες αυτοί της Β΄ Εθνικής; Tόσο δημοκράτης και υπερόπτης που δεν επιτρέπει σε παρουσιάστρια του Open να του κάνει καίριες ερωτήσεις. Αν ζούσε ο Ψαθάς, πιθανόν να του αφιέρωνε κάποιο ευθυμογράφημα από το βιβλίο «Η Θέμις έχει νεύρα».

Ο ναρκισσισμός του φαίνεται και από το ότι εξέδωσε δελτίο Τύπου για να πληροφορηθούμε το ύψος του. Αν ο κ. Κούγιας ξέρει απέξω τον Ποινικό Κώδικα, σίγουρα πάντως δεν έχει διαβάσει τους στίχους του Αργύρη Χιόνη: «Το ύψος του ανθρώπου ξεκινά από τα πόδια και φτάνει μέχρι το κεφάλι. Από εκεί και πάνω ξεκινάει το ανάστημά του».

H Χρύσα Κακατσάκη είναι φιλόλογος ιστορικός Τέχνης