Με το_x000D_
καλοκαίρι προ των πυλών ολοένα και περισσότεροι αποφασίζουν να εντατικοποιήσουν_x000D_
τη σωματική άσκηση προκειμένου να βελτιώσουν την εξωτερική τους εμφάνιση.
Βέβαια δεν είναι λίγα και τα άτομα τα οποία επιστρέφουν στην άσκηση έπειτα από πολύ μεγάλο διάστημα αποχής ή την ξεκινούν για πρώτη φορά. Τι ακριβώς πρέπει να γνωρίζουν και ποια είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν; Η Παναγιώτα Ζάμπρα, πτυχιούχος του τμήματος Φυσικοθεραπείας του ΑΤΕΙ Αθήνας, εξηγεί πώς αυτή η πρώτη περίοδος είναι η πιο κρίσιμη, καθώς η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και ενδεχομένως η απόκτηση παραπανίσιων κιλών κατά το προηγούμενο διάστημα ενδέχεται να λειτουργούν ως τροχοπέδη στην έναρξη της άσκησης, κάτι που συχνά μεταφράζεται και ως αναβολή για το ξεκίνημά της.
Ρεαλιστικοί στόχοι
«Είναι σημαντικό, καταρχάς, να τίθενται ρεαλιστικοί στόχοι για τον σκοπό και τις επιδιώξεις μας μέσω της άσκησης. Εξίσου καθοριστικό, ωστόσο, είναι και το είδος της άσκησης που θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε (π.χ. καρδιοαναπνευστική, με βάρη, σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο, ομαδικές δραστηριότητες κ.λπ.). Και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να έχουμε σαφή εικόνα της γενικότερης υγείας μας – εκτός από τα κιλά μας θα πρέπει να μας απασχολούν και άλλα ιατρικά προβλήματα που ενδεχομένως υπάρχουν στο ιστορικό μας και θα πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται υπόψη προτού ξεκινήσουμε οποιοδήποτε είδος γυμναστικής» εξηγεί στο Documento.
Οπως υπογραμμίζει, το πρώτο διάστημα είναι επικίνδυνο για τραυματισμούς καθώς την περίοδο της αδράνειας έχουν συντελεστεί διάφορες βιολογικές αλλαγές.
«Για παράδειγμα, έχει σημειωθεί μείωση στην ελαστικότητα των πνευμόνων – πράγμα που κάνει δύσκολη την αναπνοή στην άσκηση. Ο όγκος του αίματος επίσης μειώνεται, γιατί τα αγγεία λόγω έλλειψης άσκησης έχουν μικρύνει και είναι πιο αδύναμα στο να μεταφέρουν γρήγορα οξυγόνο στους ιστούς. Αυτό απαιτεί από την καρδιά να λειτουργεί ακόμη πιο γρήγορα ώστε να μεταφέρει το οξυγόνο στους πνεύμονες, πράγμα που προκαλεί τη γνωστή σε όλους ταχυπαλμία. Αλλά και η αίσθηση του έντονου πιασίματος στους μυς, ειδικά τον πρώτο καιρό, μπορεί να γίνει αποτρεπτική για περαιτέρω άσκηση. Γι’ αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να αντιμετωπίζεται με ειδικούς τρόπους (π.χ. διατάσεις, ζεστό μπάνιο κ.λπ.)» αναφέρει.
Ακριβώς γι’ αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικός ο ρόλος ενός γιατρού ή φυσικοθεραπευτή που είτε θα συστήσει κάποιες απλές ιατρικές εξετάσεις είτε θα προτείνει το ενδεδειγμένο είδος άσκησης ανάλογα με το προφίλ του ατόμου που ξεκινά τη σωματική δραστηριότητα. «Πιθανές αντενδείξεις για άσκηση θα πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται υπόψη και να αποκλείονται πριν από την έναρξή της. Μερικές από αυτές είναι τα καρδιολογικά – αναπνευστικά προβλήματα. Ωστόσο, ακόμη και παρόντος ενός σοβαρού προβλήματος υγείας η άσκηση σε πολύ ήπια μορφή δεν θα πρέπει να αποκλείεται, πάντοτε όμως σε συνεννόηση και υπό την επίβλεψη του θεράποντος ιατρού, καθώς τα οφέλη της είναι σημαντικά ακόμη και στα άτομα που πάσχουν από κάποια σοβαρή πάθηση» σημειώνει.
Σύμφωνα με την κ. Ζάμπρα, είναι σημαντική επίσης και η επιλογή του είδους της δραστηριότητας που θα ακολουθήσει κάποιος, όπως και του χώρου όπου θα γυμνάζεται. «Το άτομο θα πρέπει να επισκεφθεί αρκετούς χώρους προτού καταλήξει –ιδίως αν πρόκειται για κλειστούς ιδιωτικούς χώρους άσκησης– ώστε να διαπιστώσει από κοντά την καταλληλότητά τους, αλλά και την κατάρτιση του προπονητή-γυμναστή με τον οποίο θα συνεργαστεί μελλοντικά. Και σε αυτή την περίπτωση απαιτείται από τον ειδικό της άσκησης να θέτει ρεαλιστικούς στόχους για το άτομο που πρόκειται να αρχίσει μια σωματική δραστηριότητα αλλά κυρίως να διαθέτει βασικές γνώσεις όσον αφορά την πρόληψη ενδεχόμενων τραυματισμών. Η ενθάρρυνση και η εμψύχωση του ατόμου που ξεκινά για πρώτη φορά να γυμνάζεται είναι επίσης καθοριστικής σημασίας, ιδίως τον πρώτο καιρό που το σώμα βιολογικά καλείται να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και αυτό τον ρόλο, του εμψυχωτή, καλείται να παίξει τόσο ο ειδικός της άσκησης, ο γυμναστής, όσο και το οικείο περιβάλλον του αθλούμενου» αναφέρει.
Kαι για την ψυχική υγεία
Η ίδια δεν παραλείπει να τονίσει πως ειδικά σε ό,τι αφορά τη σωματική άσκηση, πέρα από τα αποτελέσματα στην εξωτερική εμφάνιση, αποτελεί ενδεδειγμένο μέσο απόκτησης γενικότερης ευεξίας όχι μονάχα σωματικής αλλά ψυχικής – συναισθηματικής. «Επομένως τα οφέλη της δεν αφορούν μονάχα την απόκτηση πιο καλλίγραμμου σώματος αλλά και την ψυχική αποφόρτιση, τη λεγόμενη αντιμετώπιση του στρες και του άγχους. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που διεξάγεται πληθώρα ερευνών για τη σύνδεση της σωματικής άσκησης με την ψυχική υγεία. Συνεπώς, η σωματική άσκηση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέσο ολιστικής αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας και όχι μόνο ως ένας ακόμη τρόπος απώλειας βάρους ή σύσφιξης μυών. Αυτός ο τρόπος αντίληψης της σωματικής άσκησης καθορίζει τελικά τόσο τη συνέπεια στην ένταξή της ως ρουτίνας στην καθημερινότητά μας όσο και τη διάρκειά της στον χρόνο. Εντέλει καθορίζει και τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» καταλήγει.
