Το πολιτικό αδιέξοδο του Κυριάκου

Το κλείσιμο της συμφωνίας κυβέρνησης – θεσμών και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης επισφράγισαν, παράλληλα, το πολιτικό αδιέξοδο της Νέας Δημοκρατίας και ανέδειξαν την αποτυχία της στρατηγικής και της επικοινωνιακής πολιτικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθ’ όλο το διάστημα που βρισκόταν σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση.

Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση της συμφωνίας, υπήρξε αμηχανία, με στελέχη της ΝΔ να μην ξέρουν, πλέον, πώς θα χειριστούν το κλείσιμο της αξιολόγησης, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παραμείνει εγκλωβισμένος στο αίτημα για εκλογές και εάν η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι «όχι» σε όλη τη συμφωνία ή θα πρέπει να αποφασίσουν κατά περίπτωση ποια μέτρα θα στηρίξουν και ποια όχι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αν και ο Βασίλης Κικίλιας περιορίστηκε σε μια εξυπνακίστικη δήλωση λέγοντας στους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι θα έχουν πρόβλημα ενόψει Πάσχα να εξηγήσουν στις περιφέρειές τους τα μέτρα, στελέχη του κόμματος σχολίαζαν: «Να δούμε εμείς τι θα πούμε στους δικούς μας ψηφοφόρους»… Και ο προβληματισμός τους έγκειται στο γεγονός ότι εάν πουν «όχι» σε όλα τα μέτρα, αυτό σημαίνει και αρνητική ψήφος στα λεγόμενα αντίμετρα, στα θετικά δηλαδή σημεία της συμφωνίας. Μια επιλογή που δεν θα μπορούν να αιτιολογήσουν στους ψηφοφόρους τους.

Στρατηγική… τρικυμίας

Μέχρι και πριν από το κλείσιμο της αξιολόγησης, ο κ. Μητσοτάκης και η στενή του ομάδα είχαν επιλέξει τη στρατηγική «και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα». Στις συναντήσεις με ξένους αξιωματούχους αλλά και τις συνεντεύξεις τους σε ελληνικά ΜΜΕ παρουσίαζαν την πρόθεσή τους να ψηφίσουν όλα τα λεγόμενα διαρθρωτικά μέτρα και να καταψηφίσουν όλα τα δημοσιονομικού χαρακτήρα μέτρα, ακόμη και τα θετικά ως επίσημη θέση του κόμματος.

Η επιλογή αυτή, να στηρίξουν δηλαδή την πώληση μονάδων της ΔΕΗ αλλά και τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά που προωθούσε σθεναρά το ΔΝΤ, όπως την αύξηση του ποσοστού των απολύσεων, το λοκ άουτ αλλά και την απόρριψη της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ήταν η αιχμή του δόρατος για το φλερτ του κ. Μητσοτάκη με τους δανειστές. Ηταν το κλείσιμο του ματιού προς Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ΔΝΤ, η επιβεβαίωση ότι είναι περισσότερο από πρόθυμος για την υποστήριξη τέτοιου είδους μέτρων.

Η επιλογή για καταψήφιση των μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα ήταν παράλληλα το φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με το εσωτερικό, θέλοντας να πει στους πολίτες ότι δεν πρόκειται να συναινέσει σε μέτρα σχετικά με τις συντάξεις και το αφορολόγητο επειδή συναισθάνεται τις θυσίες που έχουν κάνει. Με αυτό το πρόσχημα, μάλιστα, κορυφαία στελέχη του κόμματος υποστήριζαν ότι δεν μπορούν να ψηφίσουν ακόμη και τα θετικά για τους πολίτες μέτρα μόνο και μόνο επειδή θα ήταν στο ίδιο κείμενο…

Και ενώ όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη είχαν πάρει γραμμή για «ναι» στις μεταρρυθμίσεις, «όχι» στα μέτρα και φουλ για εκλογές, η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και η επίτευξη συμφωνίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους θεσμούς τίναξε τη νεοδημοκρατική μπάνκα των επιχειρημάτων στον αέρα.

Επικλήσεις στα… θεία

Στελέχη της ΝΔ, τα οποία όλο αυτό το διάστημα είχαν επισημάνει την αλλοπρόσαλλη στρατηγική του κόμματος, έλεγαν χαρακτηριστικά ότι τώρα η στενή προεδρική ομάδα έχει αρχίσει την επίκληση στα θεία. Γιατί με την ανακοίνωση της συμφωνίας ξέχασαν και τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές και άρχισαν να μιλούν για καθολικό «όχι» σε όλα.

Και η επίκληση στα θεία γίνεται προκειμένου όλη η συμφωνία να κατατεθεί στη Βουλή με ένα άρθρο ώστε να μπορέσουν να δικαιολογήσουν στους φίλους τους στο εξωτερικό –και σε κάποιους στο εσωτερικό– για ποιον λόγο δεν ψηφίζουν ακόμη και τα διαρθρωτικά μέτρα, για ποιον λόγο επιχειρούν να καλλιεργήσουν εικόνα πλήρους ρήξης με την κυβέρνηση ώστε να κρυφτούν και να αποφύγουν οποιαδήποτε θετική ψήφο, ακόμη και για τα σημεία εκείνα της συμφωνίας που μέχρι χθες υποστήριζαν ως επίσημη θέση του κόμματος.

Για να το εξηγήσουμε αναλυτικότερα, η ΝΔ επιμένει μεν για εσωτερική κατανάλωση στην καταψήφιση του συνολικού πακέτου (μέτρα – αντίμετρα) και επιλέγει να δημιουργήσει πολωτικές καταστάσεις αφού βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση για το εάν θα πρέπει ή όχι να υπερψηφίσει τις όποιες λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές, υπέρ των οποίων τασσόταν όλο το προηγούμενο διάστημα δείχνοντας δείγματα καλής θέλησης προς τους δανειστές.

Το «όχι» σε όλα, όμως, τη στιγμή που όλο αυτό το διάστημα κατήγγειλε την κυβέρνηση για τη μη ολοκλήρωση της αξιολόγησης, επικαλούμενη και τον κίνδυνο πρόκλησης ναυαγίου, θα οδηγήσει σε πλήρη ακινησία τον κ. Μητσοτάκη. Οι εισηγήσεις που δέχεται ο πρόεδρος της ΝΔ από τους στενούς του συνεργάτες είναι μπροστά στην παραδοχή της αποτυχίας της στρατηγικής να επιμείνει στο αίτημα για εκλογές, να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και ο… Θεός βοηθός.