Παραφράζοντας τον Μαχάτμα Γκάντι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο πολιτισμός ενός κράτους, ενός έθνους, μιας κοινωνίας, ενός πολιτικού φαίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους ηλικιωμένους και στα παιδιά. Φαίνεται δηλαδή από τον τρόπο που μεταχειρίζεται το κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που στις εμπόλεμες περιοχές αποκαλείται «άμαχος πληθυσμός».
Η προστασία των αμάχων στις εμπόλεμες περιοχές, επειδή δεν μπορεί να επαφίεται κάθε φορά στον βαθμό του «πολιτισμού» κρατών και πολιτικών, ορίζεται και προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα από τις Συμβάσεις της Γενεύης. Τους τελευταίους μήνες, βέβαια, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου, γινόμαστε μάρτυρες μιας ανελέητης σφαγής, μιας γενοκτονίας παιδιών και αμάχων ακόμη και σε προσφυγικούς καταυλισμούς και περιοχές ορισμένες ως ασφαλείς ζώνες στη Λωρίδα της Γάζας.
Από την άλλη, για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους που δεν ζουν σε εμπόλεμες περιοχές, αλλά σε χώρες όπως η Ελλάδα που αποτελεί μέρος της Δύσης και της Ευρώπης, η προστασία τους ορίζεται και προβλέπεται από αυτό που αποκαλούμε κράτος πρόνοιας και δικαίου. Αλλά για ποιο κράτος πρόνοιας και δικαίου μπορούμε να μιλάμε στην Ελλάδα όταν ο πρωθυπουργός αντί να γονατίσει ικέτης μπροστά στη συνταξιούχο που με το χαρτάκι από το ΑΤΜ στο χέρι τού λέει ότι η σύνταξη δεν φτάνει και ότι πεινάει, την προτρέπει να αναζητήσει βοήθεια στην εκκλησία; Για ποιο κράτους δικαίου μιλάμε όταν, όπως αποκάλυψε την Κυριακή το Documento, 4.000 παιδιά περιμένουν μήνες στην ουρά για να εγχειριστούν;
Για τα γεράκια του πολέμου όπως ο Νετανιάχου αλλά και για τα γεράκια του νεοφιλελευθερισμού όπως ο Μητσοτάκης οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά θεωρούνται «παράπλευρες απώλειες».
Και στον πόλεμο και στην ειρήνη. Αυτός είναι ο πολιτισμός τους…
Διαβάστε επίσης:
Επιστρέφει στη φυλακή ο Μιχαλολιάκος
Ευρωεκλογές 2024: Φιάσκο με την επιστολική ψήφο – Στον «αέρα» η διαδικασία αποστολής μέσω ΕΛΤΑ
Καλαμάτα: Υπόθεση που θυμίζει «Κωσταλέξι» – 29χρονη ζει 7 χρόνια σε αυτοσχέδιο κλουβί (Video)
