Εντεκα χρόνια από τον θάνατο του Χρόνη Μίσσιου (1930-2012)

Εγινε είδωλο στα αμφιθέατρα και τα φοιτητικά στέκια και τραγούδι από τους Social Waste («Του Χρόνη»). Γιατί δεν ήταν μόνο προικισμένος συγγραφέας – ήταν αγωνιστής, αντιστασιακός, οικολόγος, ακτιβιστής και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων, πολύ μπροστά από την εποχή του. Εζησε μια ζωή που μοιάζει με μυθιστόρημα προτού γράψει το πρώτο του βιβλίο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» το 1985, που έκανε πάταγο. Με τον γνήσιο λαϊκό λόγο του, το θάρρος και την ανάγκη του να πει την αλήθεια έσπασε τα κομματικά δεσμά, μετατρέποντας την οδυνηρή πολιτική εμπειρία του σε λογοτεχνία. Από μικρός στα βάσανα στη γενέτειρά του Καβάλα, καπνεργάτης και μικροπωλητής με κασελάκι, πάμφτωχος και μετά αγώνες, εξορίες, φυλακές, ξύλο, απομόνωση, καταναγκαστικά έργα. Πέθανε στις 20 Νοεμβρίου του 2012 στο αγροτόσπιτό του στο Καπανδρίτι. Ακόμη και μετά θάνατον το ΚΚΕ δεν του συγχώρεσε την αλλαγή πορείας προς την ανανεωτική Αριστερά.