NEW ENTRIES: Γνωρίζουμε την ηθοποιό Χριστίνα Κυριαζίδη

Στη στήλη New Entries αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν…

Είμαι η… Χριστίνα Κυριαζίδη

Η μέρα που σκέφτηκα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός…

Δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη μέρα. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτόν μου ήθελα να κάνω θέατρο.

Η πρώτη μου (ερασιτεχνική) παράσταση …

Όταν ήμουν παιδί έγραφα σκετσάκια για τα παιδιά της γειτονιάς και τα παίζαμε στην αυλή του παππού μου. Εκτός από αυτό, δεν είχα συμμετάσχει σε καμία ερασιτεχνική παράσταση πριν την δραματική σχολή.

Η πρώτη μου (επαγγελματική) παράσταση …

Το «ΜΙΛΑ» – ένας μονόλογος που έγραψα, σκηνοθέτησα και έπαιξα σε ένα φεστιβάλ στο θέατρο ΕΝΤΡΟΠΙΑ με το που τελείωσα την δραματική σχολή.

Ο/η δάσκαλος/α (υποκριτικής) που ευγνωμονώ…

Είχα την τύχη να γνωρίσω και να δουλέψω με μεγάλους δασκάλους, όπως ο Eugenio Barba, ο Thomas Richards, ο Yoshi Oida κ.α στην πορεία μου στο εξωτερικό. Αν θα έπρεπε να διαλέξω έναν, τότε θα έλεγα τον Eugenio Barba και ολα τα μελη της ομαδας του, του Odin Teatret, που μας δίδαξαν την σημασία της δραματουργίας του ηθοποιού, δηλ το πώς η/ο ηθοποιός οφείλει να γίνει υπεύθυνη/ος για το εσωτερικό και σκηνικό σύμπαν που παρουσιάζει στον σκηνοθέτη του, που είναι και ο πρώτος της/ου θεατής, καθώς και ένα βαθύ ήθος και σεβασμό για την τέχνη του ηθοποιού και την λειτουργία του θεάτρου.

 Αγαπημένοι ηθοποιοί…

Πολλοί και διάφοροι. Οι πρώτοι που μου έρχονται στο μυαλό είναι η Meryl Streep, ο Anton Yelchin και ο Adam Driver.

Ανεπανάληπτη ατάκα…

“Love is all a matter of timing” απο το «2046» του Wong Kar-wai.

Αλησμόνητη θεατρική παράσταση/ταινία…

Παράσταση το “Fragments” του Peter Brook και ταινίες το “2046” του Wong Kar-wai και το “Paterson” του Jim Jarmusch.

Σινεμά ή θέατρο; …

Θέατρο – γιατί η ζωντανή επαφή με το κοινό είναι μια εύθραυστη και ανεπανάληπτη εμπειρία, που φέρει μια χειροπιαστή αίσθηση από το εφήμερο, δηλ από την ίδια την ζωή.

Όταν υποδύομαι ένα ρόλο…

Ακολουθώ πιστά μια παρτιτούρα σωματικών δράσεων και συναισθηματικών ερεθισμάτων.

Εάν δεν ήμουν ηθοποιός…

Θα ήμουν μουσικός.

Στον ελεύθερο χρόνο μου…

Γράφω ποίηση.

Ονειρεύομαι να…

Κάνω θέατρο σε διαφορά σημεία του πλανήτη. Είναι κάτι που εδώ και χρόνια βέβαια έχω την ευτυχία να το κάνω.

Αγαπώ…

Την θάλασσα.

Σιχαίνομαι…

Την υποκρισία και την μιζέρια.

Η πολιτική…

Είναι μια πλατφόρμα υποκρισίας και διαφθοράς — τουλάχιστον σε αυτήν την χώρα.

Η θρησκεία…

Είναι ένας τρόπος να σωπάσουμε την αναπόφευκτη αγωνία του θανάτου.

Θα με δείτε…

Στο «ΚΟΚΚΙΝΟ»,  μια χοροθεατρική σκηνική σύνθεση που καταπιάνεται με την σχέση μιας γυναίκας με τον έρωτα, την μητρότητα και τον χρόνο. Σε δίκη μου ποίηση και σκηνοθεσία και μουσική του Ισλανδού μουσικού συνθέτη Smári Gudmundson. Έως τις 8 Απριλίου στο Θέατρο Αλκμήνη, κάθε Πέμπτη στις 9μμ και κάθε Σάββατο στις 7μμ.

Ετικέτες