Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επιστρέψει στην αμερικανική πολιτική σκηνή δριμύτερος από ποτέ. Παρά τις νομικές περιπέτειές του, που αναμένεται να περιπλέξουν –αν δεν ακυρώσουν– τα σχέδιά του για δεύτερη θητεία, ο λαϊκιστής «πορτοκαλί» επιχειρηματίας επιδιώκει ξανά να χειραγωγήσει το θυμικό των Αμερικανών πολιτών και όλα δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό να το καταφέρει σε έντεκα μήνες από τώρα.
Ξεδοντιασμένη απόφαση
Οι νομικές περιπέτειες του Τραμπ δεν έχουν τέλος. Την περασμένη εβδομάδα το Ανώτατο Δικαστήριο του Κολοράντο αποφάσισε ότι η εμπλοκή του πρώην προέδρου στην εισβολή της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο αποτελεί βάσιμο νομικά λόγο για να μη συμμετάσχει στις προκριματικές εκλογές της πολιτείας. Το δικαστήριο επικαλέστηκε διάταξη περί «ανταρσίας» (τμήμα 3 της 14ης τροπολογίας του αμερικανικού συντάγματος), η οποία απαγορεύει την απόκτηση δημόσιων αξιωμάτων στα άτομα που έχουν περιπέσει σ’ αυτό το παράπτωμα.
Τα αμερικανικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ που έχει απαγορευτεί σε έναν υποψήφιο να κατέβει στις εκλογές βάσει των προβλέψεων της 14ης τροπολογίας. Αν η απόφαση αυτή επικυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, ο Τραμπ μπορεί να απομακρυνθεί από τις κάλπες των προκριματικών σε όλες τις πολιτείες. Ομως αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ.
Αν και ακόμη είναι ριψοκίνδυνο να προδικάσει κανείς την απόφασή του, το δεδομένο είναι ότι το Ανώτατο Δικαστήριο έχει πλειοψηφία έξι δικαστών που έχουν διοριστεί από Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο (σε σύνολο εννέα δικαστών), εκ των οποίων οι μισοί είναι διορισμένοι από τον Τραμπ. Κατά δεύτερον, όμως, η υπόθεση αυτή μπορεί να επιστρατευτεί στην καμπάνια του λαϊκιστή επιχειρηματία περί πολιτικής δίωξής του μέσω της Δικαιοσύνης, αφού τον ακολουθούν μια σειρά από δικαστικές υποθέσεις οι οποίες αφορούν τόσο τις επιχειρήσεις του όσο και την επιχείρηση αλλοίωσης του αποτελέσματος των εκλογών του 2020 σε ορισμένες πολιτείες-κλειδιά. Ενδεχόμενη επιτυχία αυτής της καμπάνιας τρομάζει ακόμη και τα ανώτερα οικονομικά στρώματα των ΗΠΑ.
Τρομάζει τις ελίτ
Την πρώτη φορά που αναδείχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ ο Τραμπ κατάφερε να εκμεταλλευτεί με κατάλληλο τρόπο το θυμικό της αμερικανικής μεσαίας τάξης, των λεγόμενων «χαμένων της παγκοσμιοποίησης» που λουμπενοποιήθηκαν μετά την αποβιομηχάνιση των κεντρικών περιοχών των ΗΠΑ, αφού οι επιχειρήσεις αναζήτησαν φτηνότερα εργατικά χέρια σε κάποια εξωτική γωνιά του πλανήτη. Την ικανότητά του να σαγηνεύει τα πλήθη με τρόπο που θυμίζει φασίστες πολιτικούς του παρελθόντος αναγνωρίζουν ακόμη και Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί, όπως η Λιζ Τσέινι. Η κόρη του πρώην αντιπροέδρου Ντικ Τσέινι, και πρώην μέλος του Κογκρέσου, σε ερώτηση του δικτύου PBS που της τέθηκε για το αν ο Τραμπ είναι φασίστας απάντησε: «Πιστεύω ότι επιστρατεύει φασιστικές τεχνικές».
Αυτή η ροπή του προς τον αυταρχισμό έχει τρομάξει ακόμη και τις αμερικανικές ελίτ, οι οποίες για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο επανόδου του στην εξουσία έχουν επενδύσει στη Νίκι Χέιλι, η οποία υπηρέτησε ως πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ επί Τραμπ, όμως αποχώρησε με αιχμές κατά του πρώην προέδρου. Παράλληλα, ο πιο φιλελεύθερος Τύπος θέλει να αποτρέψει με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο την υποψηφιότητα του προέδρου Μπάιντεν απέναντι σε έναν πανίσχυρο Τραμπ, αφού τα ποσοστά αποδοχής του τωρινού προέδρου κινούνται σε χαμηλά επίπεδα. Αν ο Τραμπ κερδίσει τελικά τον Νοέμβριο του 2024, αναλυτές από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος εκτιμούν ότι η πρώτη θητεία του θα μοιάζει με βόλτα στο πάρκο.
Κατάληψη στους θεσμούς
Ο Τραμπ και οι πολιτικοί σύμμαχοι-οπαδοί του δεν είναι καθόλου φειδωλοί ως προς τους στόχους τους αν καταλάβουν την εξουσία. Είναι δεδομένο ότι θα επιλέξει να τοποθετήσει σε θέσεις-κλειδιά ανθρώπους απόλυτα χειραγωγήσιμους. Ο Τραμπ μπορεί θεωρητικά να αλλάξει τους υπεύθυνους για την εθνική ασφάλεια, τις υπηρεσίες πληροφοριών, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τις αρχές επιβολής του νόμου και τον στρατό.
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα χρησιμοποιήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης για να διώξει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Washington Post», ο πρώην πρόεδρος έχει καταστρώσει ήδη σχέδιο για το κυνήγι τόσο του προέδρου Μπάιντεν όσο και πρώην συνεργατών του που στράφηκαν εναντίον του. Επίσης, γίνεται λόγος για σχέδιο κατάπνιξης οποιασδήποτε διαμαρτυρίας με τον νόμο περί έγερσης σε στάση. Επιπλέον, πολλοί φοβούνται ότι θα συγκεντρώσει με νομικά τεχνάσματα υπερεξουσίες στο πρόσωπό του, ακόμη και τον καθορισμό νομισματικής πολιτικής, που είναι αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας FED. Παράλληλα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχίσει τη σκληρή μεταχείριση των μεταναστών στα νότια σύνορα των ΗΠΑ, την οποία, παρά τις υποσχέσεις, ακόμη και η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν σταμάτησε.
