«Εγγυητές» ανασφάλειας

Ενα από τα θέματα που χρησιμοποίησε ως αντιπολίτευση η κυβέρνηση για να φθείρει και να στοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ήταν το θέμα της ανομίας, της εγκληματικότητας και το περίφημο θέμα του άβατου των Εξαρχείων. Θυμόμαστε ότι παρουσίαζαν το θέμα αυτό λίγο πολύ ως καθοριστικό για την ασφάλεια της χώρας και ότι από πολιτική επιλογή είχε συντηρηθεί αυτή η κατάσταση στην περιοχή. Προκειμένου να ταυτίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ με «ακραίους» ή με παραβατικές συμπεριφορές χρησιμοποιούσαν συχνά τη φράση «τα δικά τους παιδιά» ή ξετρύπωναν-δημιουργούσαν γνωριμίες του παρελθόντος –τις περισσότερες φορές– για να στήσουν την προπαγάνδα και το αφήγημά τους.

Θυμόμαστε ακόμη τις προκλητικές δηλώσεις αστυνομικών περί δεμένων χεριών και αργότερα τα λυμένα χέρια, όταν ακολουθώντας τις άνωθεν εντολές έβγαζαν όλο το μένος τους σε νέα παιδιά, οικογενειάρχες, ηλικιωμένους, σε πολλές περιπτώσεις εντελώς αναίτια. Θυμόμαστε τις φαντασμαγορικές επιχειρήσεις-σκούπα στα Εξάρχεια και αργότερα σε άλλες πλατείες για να α υ το παρουσιαστούν ως οι εγγυητές της ασφάλειας του πολίτη και της επιστροφή ςτων πλατειών στους κατοίκους. Η ταν και αυτό μέσα στο σχέδιό τους για την επιστροφή στην κανονικότητα που είχε εγγυηθεί στους νοικοκυραίους η υπεύθυνη ΝΔ και της έδωσαν απλόχερα την αυτοδυναμία. Θυμόμαστε επίσης τις εκκενώσεις καταλήψεων ζωντανά, προς κατανάλωση και τηλεθέαση των αδηφάγων ΜΜΕ και περισσότερο για επίδειξη πυγμής και εγγύηση του «νόμος και τάξη». Παρουσίαζαν δε μια κατάσταση που απείχε από την πραγματικότητα κατά πολύ, αλλά η προπαγάνδα και η παρουσίαση από τα ΜΜΕ βοηθούσαν στη δημιουργία ενός ακόμη ψεύτικου αφηγήματος, που έλεγε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ οργίαζαν η εγκληματικότητα και η παραβατικότητα.

Υπήρχαν δημοσιεύματα και στατιστικές έρευνες στις οποίες παρουσιάζονταν τα περιστατικά εγκληματικότητας στη χώρα κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και κατά τη διακυβέρνηση της ΝΔ και ήταν φανερό ότι αυτά που έλεγαν ήταν ψεύδη, γιατί τα πραγματικά στοιχεία έλεγαν άλλα.

Σήμερα η εγκληματικότητα στη χώρα οργιάζει και σειρά ειδεχθών εγκλημάτων γίνονται σχεδόν καθημερινά. Η χώρα μοιάζει να έχει παραδοθεί σε σπείρες, οργανωμένες ομάδες παραβατικών που δεν διστάζουν ακόμη και να αφαιρέσουν ζωή. Ακούμε για συμβόλαια θανάτου ακόμη και δημοσιογράφων και αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι ο υπόκοσμος κυριαρχεί. Ειδικά αυτή η περίπτωση δείχνει ότι η δημοκρατία και η ελευθερία λόγου στη χώρα μας πλήττονται και δοκιμάζονται πολύ και επιπλέον σε σχέση με άλλες αποσιωπήθηκε και σχεδόν ξεχάστηκε πολύ γρήγορα. Τη στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά μαθαίνουμε για πολυμελείς φυλάξεις δημοσιογράφων από αστυνομικούς (;) και ποιος ξέρει ποιων άλλων.

Επιπλέον πραγματοποιήθηκαν προσλήψεις ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων εκτός ΑΣΕΠ και εκτός πανελληνίων ενώ η Ελλάδα βρίσκεται τρίτη από την κορυφή της λίστας της Eurostat με τις χώρες με τους περισσότερους αστυνομικούς. Αναρωτιόμαστε εύλογα ως πολίτες τι υπηρεσίες παρέχουν και πού και γιατί η χώρα έχει καταντήσει ξέφραγο αμπέλι εγκληματιών.

Η κυβέρνηση δεν νοιάστηκε ποτέ για την προστασία του πολίτη αλλά για την επικοινωνία και αυτός είναι ο βασικός λόγος που έχασε τελείως την μπάλα. Ακόμη όμως και σε αυτήν τη δεινή κατάσταση που βρίσκονται προαναγγέλλουν εκ των υστέρων περισσότερη αστυνόμευση και αυτό παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ ως άθλος και υπεύθυνη αντιμετώπιση.

Αντίθετα, δεν αργοπόρησαν αλλά βιάστηκαν για την πανεπιστημιακή αστυνομία, αφού εκεί εντοπίζουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας στη χώρα.

Το σίγουρο είναι ότι η ανασφάλεια στη χώρα μας έχει κορυφωθεί, οι πολίτες αισθάνονται καθημερινά φόβο και καχυποψία. Αυτοί που εγγυόνταν την ασφάλεια και την προστασία κατάφεραν να μας μετατρέψουν σε πολύ παραβατική χώρα, αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, οι οποίες ταιριάζουν καλύτερα σε υπουργείο διαφήμισης και επικοινωνίας.

Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός