Περνά ο καιρός, ο αρχιδιαιτητής Μέλο Περέιρα συμπλήρωσε ενάμιση χρόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, το ακριβοθώρητο VAR όλο έρχεται και όλο στον δρόμο βρίσκεται και το μόνο που αλλάζει είναι το κόστος του!
Τι δεν αλλάζει; Το μαύρο χάλι της διαιτησίας, σε βαθμό μάλιστα που τείνει να γίνει πραγματικότητα αυτό που σκέφτεται ο μέσος οπαδός (ως γνωστόν στη χώρα μας δεν ευδοκιμεί ο φίλαθλος!). Οτι δηλαδή δεν υπάρχουν καλοί Ελληνες διαιτητές, αλλά μόνο ανί- κανοι. Κι αν υπάρχουν, είναι ελάχιστοι και χάνονται μεταξύ των αχρήστων (και όχι των… αρίστων).
Υστερα από όσα συνέβησαν τις δύο τελευταίες σεζόν και ειδικά μετά την περσινή που πιάσαμε πάτο –όπου αντί να βλέπουμε την μπάλα να κυλάει στο χορτάρι βλέπαμε πιστολάδες παράγοντες, άλλους νταήδες και κάτι σβέρκους σαν ντουλάπες από εδώ μέχρι τον Πύργο τον Λευκό να σουλατσάρουν στον αγωνιστικό χώρο– θα περίμενε κανείς να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πού τέτοια τύχη; Αντ’ αυτού βλέπουμε την κατάσταση να χειροτερεύει, με αρνητικούς πρωταγωνιστές πρώτους από όλους τους διαιτητές! Ναι, αυτούς που έκαναν αποχή επειδή ένας συνάδελφός τους έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης «παλικαράδων» προς γνώση και συμμόρφωση. Τι (δεν) κάνουν οι διαιτητές φέτος; Τα αδύνατα δυνατά να δείξουν πόσο κακοί είναι! Ακόμη και σε παιχνίδια που θεωρούνται και είναι εύκολα και για πρωτάρηδες, εκείνοι φροντίζουν να αλλάζουν τα φώτα στο παιχνίδι. Λανθασμένες αποφάσεις κατά κόρον, λάθος υποδείξεις βοηθών κατά συρροή ακόμη και για τις πιο ξεκάθαρες φάσεις. Σαν να θέλουν να προκαλούν, ένα πράγμα. Σαν να σου λένε «εμείς δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτε. Θέλουμε διαπλοκή, παρασκήνιο, δουλικότητα, λαμογιά, πελατειακή σχέση». Πώς αλλιώς να εξηγήσεις τόσο χάλι σε τόσο πολλά παιχνίδια;
Οι περισσότεροι διαιτητές και βοηθοί φροντίζουν να τα κάνουν μαντάρα κάθε εβδομάδα είτε έχουμε πρωτάθλημα είτε αγώνες Κυπέλλου. Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις; Από το χέρι του Βιεϊρίνια στη Λαμία ή το χέρι του Μάνταλου στη Νέα Σμύρνη; Τα μη σφυρίγματα του Τζήλου στην Ξάνθη, τα κακώς ακυρωθέντα γκολ των Ακπομ και Μασούρα στα ματς του Πανιωνίου με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό; Το πέναλτι-μαϊμού του Πρίγιοβιτς κόντρα στον Αστέρα; Τα λάθη του Παπαδόπουλου στο ΟΑΚΑ την περασμένη Κυριακή ή μήπως τα λάθη του Κομίνη στο ματς Λαμία – Ατρόμητος; Κι εδώ πια μιλάμε για διεθνείς διαιτητές και όχι από τον σωρό! Ολόκληρη η εφημερίδα δεν φτάνει για τα διαιτητικά όργια. Ακόμη και για τις ίδιες φάσεις οι διαιτητές κρίνουν διαφορετικά. Η μπάλα βρήκε στον αγκώνα του Τσιμίκα στο ματς Κυπέλλου Ολυμπιακός – Ξάνθη και δόθηκε πέναλτι. Στο ντέρμπι Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός η μπάλα βρήκε στον αγκώνα του Μακέντα αλλά πέναλτι δεν δόθηκε. Ποια η διαφορά; Οτι στο ντέρμπι των «αιωνίων» σφύριζε ξένος ρέφερι!
Από σήμερα που ξεκινά ο χορός των ντέρμπι με ξένους διαιτητές θα φανεί ξανά η διαφορά. Είτε κάνουν λάθη οι ξένοι είτε όχι, δεν θα ανοίξει μύτη. Και αντί να αντιδράσουν σε αυτό, με όπλο τους τις καλές διαιτησίες, οι Ελληνες ρέφερι και βοηθοί στα ματς που δεν είναι ντέρμπι φροντίζουν να βάζουν μπουρλότο! Και την ίδια στιγμή φωνάζουν ότι τους απαξιώνουν και φέρνουν ξένους συναδέλφους τους. Αντί να κοιταχτούν πρώτα στον καθρέφτη και να κάνουν την αυτοκριτική τους…
