«Είναι φανερό ότι συγκρούονται δύο κόσμοι», «όσα λένε αυτές τις ημέρες οι υπουργοί και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι βγαλμένα από τις πιο σκληρές παραδόσεις των trickle down economics», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέφανος Κασσελάκης.
Καταλήγοντας δήλωσε αισιόδοξος και ότι αυτό το στηρίζει στα χιλιάδες νέα μέλη που γράφονται στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. «Το βλέπω στην καθημερινή μου επαφή με τους πολίτες. Το βλέπετε κι εσείς στην καθημερινή επαφή σας με τους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία γιγαντώθηκε μέσα από την επαφή του με τα ίδια κοινωνικά στρώματα που σήμερα αναζητούν ξανά κάτι παραπάνω από το λίγο, κάτι καλύτερο από την αδιαφορία», υπογράμμισε ολοκληρώνοντας την ομιλία του.
Διαβάστε επίσης – Στέφανος Κασσελάκης στην Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Bάζουμε τον πήχη ψηλά, νίκη στις ευρωεκλογές (Video)
Ολόκληρη η ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη
Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αγαπητοί βουλευτές, κυρίες και κύριοι, θέλω να αρχίσω με ένα μεγάλο ευχαριστώ, σε όλες και όλους σας για τη μάχη που δίνετε όλες αυτές τις μέρες στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό.
Για το γεγονός ότι το Κόμμα μας -όπως ακριβώς αρμόζει στην αξιωματική αντιπολίτευση, σε μια υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευσης της χώρας- στέκεται και σε αυτή την κρίσιμη κοινοβουλευτική μάχη με τεκμηρίωση, με επιχειρήματα, με προτάσεις, με σχέδιο.
Περισσότερο, όμως, για το γεγονός ότι δίνουμε αυτή την κρίσιμη πολιτική μάχη από την σωστή πλευρά.
· Από την πλευρά της δικαιοσύνης. Απέναντι στην αδικία.
· Από την πλευρά της ισότητας. Απέναντι στην ανισότητα.
· Από την πλευρά της προόδου. Απέναντι στον συντηρητισμό.
· Από την πλευρά των συμφερόντων της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Απέναντι σε μια πολιτική που ευνοεί λίγους και ισχυρούς.
Μα πάνω από όλα, με ενσυναίσθηση για το πώς περνάει ο κόσμος. Απέναντι στην αλαζονεία του 41% για την κοινωνία, η οποία νιώθει οργή, ανασφάλεια, απογοήτευση, παραίτηση. Και αυτό το λένε ρητά και οι δημοσκοπήσεις.
Αυτός είναι ο ρόλος, η ευθύνη και το χρέος μας: Να είμαστε η φωνή της κοινωνίας. Η φωνή που θα σπάει το φράγμα της σιωπής για τα μεγάλα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και τη διάχυτη αδικία που φέρνει η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Και γνωρίζω καλά ότι για να δοθεί αυτή η πολιτική μάχη -όπως αρμόζει στον ρόλο και στη θέση που μας όρισαν οι πολίτες- δουλέψατε πολύ. Όλες και όλοι.
Πολύ δούλεψαν και οι δικοί μας άνθρωποι που αφιλοκερδώς εργάζονται για πολλές ώρες στα Τμήματα του Κόμματός μας, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας και σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ. Είμαι υπερήφανος για εσάς και θα είμαι δίπλα σας. Πάντα.
Κυρίες και κύριοι, τις προηγούμενες μέρες βρέθηκα απροειδοποίητα στην Αιτωλοακαρνανία, στο Αγρίνιο, στο Μεσολόγγι, στην Αμφιλοχία, στον Αστακό, στη Ναύπακτο. Στο Μεσολόγγι ζήτησα να δω και συνάντησα την Αθηνά Παπαχρήστου. Τη «γιαγιά» όλων μας, που από το υστέρημα της αγόρασε ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο για το ΕΚΑΒ. Και μάλιστα να σας πω ότι χρειάστηκε ενάμιση χρόνο να το αγοράσει με τη γραφειοκρατία του κράτους.
Η κ. Αθηνά μου άνοιξε το σπιτικό της, μοιράστηκα την ανθρωπιά της, την ευχαρίστησα για το φιλότιμό της. Θέλησα να μοιραστώ με τον κόσμο την ιστορία της, γιατί στέλνει ένα πολύ δυνατό πολιτικό μήνυμα: Ότι, εν έτει 2023, το φιλότιμο δεν μπορεί να υποκαθιστά το κράτος. Το είπε και η ίδια η κ. Αθηνά: «Θέλω να βγει ένας άνθρωπος, κάπως να ισιάξει ετούτο το κράτος». Έτσι ακριβώς μου είπε. Και θέλησα ειδικά να μοιραστώ με τον κόσμο αυτή την κουβέντα της, γιατί πιστεύω βαθιά ότι στη λαϊκή σοφία κρύβονται πολλές φορές οι μεγάλες αλήθειες, οι μεγάλες ιδέες. Όλα αυτά που πρέπει να κάνουμε για να προχωρήσει μπροστά η πατρίδα μας και η κοινωνία μας με δικαιοσύνη.
Ο κόσμος το ξέρει πολύ καλά, ότι χωρίς ένα αποτελεσματικό, παρεμβατικό, δίκαιο και κοινωνικό κράτος, δεν μπορεί να υπάρξει ευημερία στην κοινωνία μας. Δεν μπορούν να αναπτυχθούν οι ικανότητες ούτε να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες των ανθρώπων αυτής της χώρας -και είναι τεράστιες αυτές οι δυνατότητες- εκεί που δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους. Αυτή είναι και η τεράστια διαφορά μας με τη Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά της Αριστεράς, της προοδευτικής Παράταξης με τη Δεξιά.
Παρακολουθώντας όλες αυτές τις ημέρες τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, είναι φανερό ότι συγκρούονται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Όσα λένε αυτές τις ημέρες οι υπουργοί και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι βγαλμένα από τις πιο σκληρές παραδόσεις των trickle down economics. Τι μας λένε; Ότι αν αφήσουμε την αγορά ανεξέλεγκτη, τα οφέλη από την ανάπτυξη και την κερδοφορία, κάποια στιγμή, στο μέλλον, θα διαχυθούν στην κοινωνία. Κάποια στιγμή στο μέλλον… Μέχρι τότε, όμως, οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι, η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία θα πρέπει να αρκούνται με τα ελάχιστα. Μόνο που η ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτή η καλύτερη στιγμή για τους πολλούς -βάσει αυτή της θεωρίας- δεν έρχεται ποτέ. Αντιθέτως, διαιωνίζονται οι ανισότητες.
Για εμάς, για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, για την αριστερή προοδευτική Παράταξη του τόπου, το παρεμβατικό και κοινωνικό κράτος δεν είναι τροχοπέδη. Είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την ευημερία. Και ξέρουμε καλά ότι σε μια κοινωνία μεγάλων ανισοτήτων και η ίδια η δημοκρατία οδηγείται σε μεγάλους κινδύνους. Ήδη βλέπουμε την ακροδεξιά να θεριεύει σε όλη την Ευρώπη. Είναι λοιπόν δικό μας δημοκρατικό και ιστορικό καθήκον να αποτρέψουμε αυτή την εφιαλτική προοπτική.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί βουλευτές, όλες αυτές τις ημέρες ακούμε από την κυβέρνηση απίστευτες θριαμβολογίες για την πορεία της οικονομίας. Είμαι βέβαιος ότι τις ίδιες θριαμβολογίες για «αναπτυξιακό και επενδυτικό θαύμα» θα ακούσουμε και σήμερα από τον κ. Μητσοτάκη.
Όμως εμείς την «απουσία του θαύματος» τη βλέπουμε εκεί έξω, κάθε μέρα, στην κοινωνία. Μιλάμε με τους ανθρώπους, ακούμε τι μας λένε και κυρίως βλέπουμε πώς περνάνε. Πώς τα βγάζουν πέρα με λογαριασμούς, σούπερ μάρκετ και ενοίκια. Πώς κρατούν τις επιχειρήσεις τους όρθιες. Με τι κόπο. Με τι δυσκολίες. Με τι θυσίες.
Θυμόμαστε το προηγούμενο νεοδημοκρατικό «θαύμα». Όταν η Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι η οικονομία ήταν θωρακισμένη λίγο πριν μας οδηγήσει στη χρεοκοπία και στα μνημόνια. Στα βράχια, που έδιωξαν μια ολόκληρη γενιά.
Εμείς ξέρουμε ότι σε μια εποχή απρόβλεπτων διεθνών αναταράξεων και αβεβαιότητας, το χρέος μιας κυβέρνησης είναι να θωρακίζει τη χώρα και την κοινωνία για το μέλλον. Αυτό πετύχαμε με την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, στα οποία μας οδήγησε η Νέα Δημοκρατία. Αυτό πετύχαμε εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ με την ευνοϊκότερη ρύθμιση χρέους στην παγκόσμια ιστορία και μπόρεσε η χώρα επιτέλους να σταθεί όρθια εν μέσω πανδημίας και να ανακτήσει σήμερα την επενδυτική βαθμίδα.
Αυτό πετύχαμε επίσης με την ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών και φέραμε σταθερότητα στα βόρεια σύνορά μας, σε μια περίοδο ραγδαίων γεωπολιτικών εξελίξεων. Και είμαστε όλοι και όλες πολύ υπερήφανοι για αυτά. Με επίγνωση των λαθών και των παραλείψεών μας. Κυρίως, όμως, με τη βαθιά πίστη ότι υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα και την κοινωνία από αυτόν της Νέας Δημοκρατίας.
Αν νομίζει ο κ. Μητσοτάκης ότι με το 41% έλαβε λευκή επιταγή, είναι βαθιά γελασμένος. Το ποσοστό αυτό έχει πήλινα πόδια. Και δεν τα έχει μόνο στην κοινωνία που αισθάνεται προδομένη, τα έχει και εντός Νέας Δημοκρατίας. Όπου οι υποκλινόμενοι στον Ερντογάν, βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με όσους λένε «κακώς ήρθε στην Αθήνα ο Ερντογάν», με προεξάρχοντα τον κ. Σαμαρά. Όπου οι οπαδοί του απάνθρωπου όρου «λαθρομετανάστες», βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με εκείνους που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι μας λείπουν εργατικά χέρια και χρειαζόμαστε τους μετανάστες για να μαζέψουν τις ελιές. Όλοι εναντίον όλων μέσα στη Νέα Δημοκρατία, εκτός από τον κ. Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος έχει τη μοναδική ικανότητα του χαμαιλέοντα, να μεταμορφώνεται από Ελλαδέμπορα σε λαδέμπορα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα!
Κυρίες και κύριοι, η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας είναι σημαντική εξέλιξη για την οικονομία. Και η ιστορική συμβολή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν δεν αμφισβητείται από κανέναν. Την ίδια ώρα, όμως, κάνει τις αδυναμίες της χώρας να φαίνονται πιο έντονες. Οι αποκλίσεις της Ελλάδας με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι κραυγαλέες. Οι αριθμοί είναι αριθμοί και είναι αμείλικτοι.
Η Ελλάδα είναι 25η στους 36 της Ευρώπης στην αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ μεταξύ 2019 και 2021. Σωρευτικά 3,74%.
Είναι 32η στους 36 στην αύξηση με όρους ονομαστικού ΑΕΠ. Με την όποια ανάπτυξη να έρχεται λόγω των τεράστιων δαπανών που έγιναν τον καιρό της πανδημίας.
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι στο 55% της Ευρωζώνης, όταν πριν την κρίση χρέους ήταν στο 70%.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση στην αναλογία επενδύσεων προς ΑΕΠ.
Έχουμε απόκλιση σχεδόν 9% του ΑΕΠ από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ μιλάμε για ένα επενδυτικό κενό κατά στα 17 δισ. ευρώ.
Στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών έχουμε απόκλιση 6% από τη Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή 15 δισ. ευρώ.
Και μαζί με όλα αυτά, έχουμε κι ένα μεγάλο κυβερνητικό φιάσκο όσον αφορά τις επενδύσεις. Η κυβέρνηση τις υπολόγιζε στο 15,1% για φέτος, τελικά το νούμερο βγαίνει στο 7% και επιμένει. Επιμένει με υπεραισιόδοξα στο 15,1% και για το 2024. Όπως είπα, οι αριθμοί είναι αριθμοί.
Οι εξαγωγές έχουν μεν αυξηθεί οριακά, κατά 2,5%, σε σχέση με το 2019, αλλά οι εισαγωγές έχουν αυξηθεί σημαντικά, κατά 17,2%.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τα 2/3 της αύξησης των επενδύσεων δεν είναι τίποτε άλλο -το λέω αυτό με λύπη- από εξαγορά κόκκινων δανείων. Τι μας λέει αυτό το τελευταίο στοιχείο; Μας λέει την τεράστια αδυναμία δημιουργίας επενδύσεων που αυξάνουν τον καθαρό σχηματισμό κεφαλαίου και την εγχώρια προστιθέμενη αξία μέσω απασχόλησης και μισθών.
Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας παραμένει απαράλλακτα ίδιο με εκείνο της χρεοκοπίας, με τις διαρθρωτικές αδυναμίες να παραμένουν παρούσες μέχρι και σήμερα. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα πολύ συγκεκριμένο διεθνές και ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η οικονομία της Ευρωζώνης, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ελλάδας, επιβραδύνεται. Επανέρχονται οι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας. Ήδη τα ευρωπαϊκά συνδικάτα διαδήλωσαν στις Βρυξέλλες κατά της επαναφοράς της λιτότητας.
Η Ελλάδα; Απουσίαζε από τη συζήτηση. Προφανώς ο κ. Μητσοτάκης ταυτίζεται με τις δυνάμεις εκείνες που δεν θέλουν την εμβάθυνση της Ευρώπης, εκείνες δεν θέλουν την εκλογίκευση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, καθώς ο ίδιος έχει συμφωνήσει στη 2η μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία. Και αυτό μάλιστα μέχρι το 2026 για να αρχίσει από το 2027 να ξαναδίνει pass και επιδοτήσεις. Λες και όλοι οι Έλληνες είναι ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν τι παίζεται.
Το κόστος χρηματοδότησης της χώρας είναι υψηλό, εν μέρει λόγω της περιοριστικής νομισματικής πολιτικής εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία έχει δώσει σήμα για περιορισμό στις αυξήσεις μισθών… για ποιο λόγο; Έτσι ώστε να υπάρξει τιθάσευση του πληθωρισμού.
Ο πόλεμος δυστυχώς συνεχίζεται στην Ουκρανία. Η τραγωδία στη Γάζα λαμβάνει κάθε μέρα όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες για τις τιμές της ενέργειας και των καυσίμων.
Οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης δημιουργούν μεγάλες ανάγκες, οι οποίες καθίστανται ακόμη εντονότερες από την έλλειψη σχεδιασμού και την ανεπάρκεια της κυβέρνησης. Τα ζήσαμε με τις μεγάλες καταστροφές από τις πυρκαγιές στη Ρόδο και στον Έβρο, με τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.
Σε αυτό το δυσμενές πλαίσιο, η ελληνική κοινωνία υποφέρει από την ακρίβεια, από τους χαμηλούς μισθούς, τη στεγαστική κρίση, το ιδιωτικό χρέος. Μια ακόμη χρονιά φεύγει με τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να βρίσκονται αντιμέτωποι με τον πληθωρισμό και τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει έναν ακόμη προϋπολογισμό, που όχι μόνο είναι μακριά από τις ανάγκες των πολιτών, αλλά έναν προϋπολογισμό που είναι μέρος του προβλήματος, που δημιουργεί το πρόβλημα, θα έλεγα…
Η κυβέρνηση λέει συνεχώς -και επιμένει- ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη. Η Ελλάδα, όμως, είναι πρώτη σε μια σειρά από δείκτες. Αναρωτιέμαι: Από όλη την Ευρώπη, τι έχει αυτή εδώ η χώρα, η χώρα μας, και είναι η μόνη που εισάγει τόση ακρίβεια;
Είμαστε πρώτοι στον πληθωρισμό των τροφίμων τον Οκτώβριο με 10,3%.
Έχουμε την ακριβότερη βενζίνη με όρους αγοραστικής δύναμης.
Έχουμε πρωτιά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στα έξοδα στέγασης, που απορροφούν το 40% του εισοδήματος του νοικοκυριού.
Στις βασικές ανάγκες δηλαδή έχουμε όλες αυτές τις πρωτιές. Εκεί που οι πολίτες καταναλώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός τους.
Ωστόσο, σε έναν ακόμη προϋπολογισμό η κυβέρνηση δεν μειώνει τους έμμεσους φόρους, όπως ακριβώς έκαναν 12 χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τόσο καιρό μάς λένε από τη Νέα Δημοκρατία ότι «η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα δεν θα έχει αποτέλεσμα». Ας ρωτήσουν, όμως, στην Πορτογαλία και στην Ισπανία, που μηδένισαν τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και οι τιμές μειώθηκαν 18% και 7,5% το οκτάμηνο, αντίστοιχα, ας ρωτήσουν, δεν πέτυχε εκεί; Τι είμαστε εμείς; Γιατί είμαστε εμείς τόσο διαφορετικοί πλέον από τις άλλες χώρες;
Ξέρετε όμως τι προτείνουν; Θα έχουμε, αυτή είναι η απάντησή τους, πλέον πολύχρωμα τιμολόγια στην ενέργεια. Λες και το χρώμα είναι το πρόβλημα της χώρας. Που ούτε οι υπουργοί της κυβέρνησης δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς θα λειτουργούν. Και με αυτό τον τρόπο, όμως, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να επαναφέρει έμμεσα τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Και την ίδια ώρα, τα golden boys της ΔΕΗ ετοιμάζονται να απολαύσουν για ακόμη μια χρονιά νέα πλουσιοπάροχα bonus. Μισό εκατομμύριο επιπλέον θα πάρουν 7 εκτελεστικά μέλη και αυξήσεις 66% θα δουν στις αμοιβές τους 3 εκτελεστικά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ. Μακάρι να είχε και ο Έλληνας 66% αύξηση στον μισθό του. Και να θυμίσω την πάγια θέση μας για κρατικό πυλώνα στο ρεύμα.
Οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώσουν το «πολύχρωμο» ρεύμα, αλλά κάποιοι «γαλάζιοι» πλουτίζουν προκλητικά στις πλάτες τους. Και αυτό κυρίες και κύριοι, είναι πολιτική επιλογή του κ. Μητσοτάκη.
Λέει συνεχώς η κυβέρνηση: “Δεν αυξάνουμε τους φόρους”. Ποιον κοροϊδεύει; Κι ένας μαθητής γνωρίζει ότι όταν ο ΦΠΑ μένει σταθερός σε συνθήκες πληθωρισμού, αυξάνεται και ο φόρος. Είναι απλά μαθηματικά. Και εδώ οι αριθμοί, όπως και πριν, είναι αμείλικτοι. Τα έσοδα από τον ΦΠΑ αυξήθηκαν κατά 40% μέσα σε δυο χρόνια, από το 2021. 7 δισ. ευρώ! Τι είναι, τρώνε οι πλούσιοι παραπάνω μακαρόνια και έχουμε 7 δισ. ευρώ ΦΠΑ; Ποιος το πληρώνει αυτό; Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα. Και το ξέρουν.
Οι έμμεσοι φόροι, κυρίες και κύριοι, είναι οι πιο άδικοι. Και είναι πλέον στο 63% του μείγματος με τους άμεσους. Είναι η πλειοψηφία των φόρων της χώρας. Δεν υπάρχει πιο άδικη, πιο άνιση πολιτική από αυτή.
Όσο για το επιχείρημα ότι η αύξηση των εσόδων είναι από την ανάπτυξη, και εδώ τα στοιχεία είναι αμείλικτα και καταρρίπτουν τα κυβερνητικά ψέματα. Η Ελλάδα το 2022 έκανε ρεκόρ 27 ετών στην είσπραξη φόρων προς το ΑΕΠ. 27 ετών ρεκόρ στους φόρους προς το ΑΕΠ, με τους εισπραχθέντες φόρους να είναι στο 29% του ΑΕΠ.
Φέτος, όμως, η κυβέρνηση το πήγε ακόμη πιο πέρα, με το άδικο φορολογικό νομοσχέδιο που ψήφισε πριν από λίγες ημέρες. Με την οριζόντια τεκμαρτή φορολογία για ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους. Μια άδικη πολιτική που έχει το θράσος μάλιστα να βαφτίζει και “πάταξη της φοροδιαφυγής”. Ενώ όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι τίποτε άλλο από την αποτυχία και την απροθυμία της να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή.
Μια κυβέρνηση που κέρδισε τις εκλογές με το σύνθημα “κανένας νέος φόρος” και με το καλημέρα έφερε αυτό το νομοσχέδιο. Σας είπε ψέματα η κυβέρνηση. Και αφού εξαπάτησε τη μεσαία τάξη, σήμερα στοχοποιεί ως φοροφυγάδες το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών. Και την ίδια ώρα, κάποιοι άλλοι λίγοι και ισχυροί, σωρεύουν υπερκέρδη και απολαμβάνουν την κυβέρνηση μια προκλητική φορο-ασυλία.
Οι εισηγμένες πνίγονται στα υπερκέρδη. 10,41 δισ. ευρώ τα καθαρά κέρδη το 2022. Αύξηση 305%. Διαβάσαμε τις προάλλες στον Τύπο ότι 70 εισηγμένες ετοιμάζονται να μοιράσουν 3 δισ. ευρώ σε μερίσματα. Ρεκόρ δεκαπενταετίας! Ξέρετε ποιος λαμβάνει τα μερίσματα; Όποιος θέλει το κεφάλαιο να είναι μέτοχος στις εταιρείες αυτές. Όταν ο μέσος Έλληνας δεν μπορεί να βγάλει το μήνα, πώς θα λάβει μερίσματα; Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να δουλέψει αυτή η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Στην κορυφή αυτών των μερισμάτων των εισηγμένων, είναι οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, τα διυλιστήρια και οι τράπεζες. Ναι, οι τράπεζες είναι στην κορυφή. 7,5 δισ. ευρώ τα κέρδη για τις τράπεζες για το 2022 και το 2023. Επειδή τα επιτόκια χορηγήσεων είναι στα ουράνια και τα επιτόκια καταθέσεων σχεδόν στο μηδέν. Και επειδή οι προμήθειες είναι πάρα πολύ ψηλά.
Τι έκανε η κυβέρνηση για όλα αυτά; Θυμάστε τον κ. Σταϊκούρα που το έπαιζε σκληρός και έλεγε ότι τάχα αντάλλασσε “μπινελίκια” με τους τραπεζίτες; Τα “μπινελίκια” τελείωσαν σύντομα τελικά και έμειναν τα κέρδη για τις τράπεζες και τα βάρη για τους πολίτες και τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Και μέσα σε αυτή τη συνθήκη, η κυβέρνηση αποφάσισε την αποεπένδυση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από το μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Που οδηγεί αυτό; Απώλεια άνω των 40 δισ. ευρώ για το Δημόσιο.
Αλλά και τα ΕΛΠΕ. Όπου η κυβέρνηση προχώρησε, Παρασκευή μάλιστα, στην πώληση μετοχών του Δημοσίου, χάνοντας τον έλεγχο της εν μια νυκτί πιο σημαντικής σήμερα – από εθνική και στρατηγική σημασία- επιχείρησης. Πρόκειται αναμφίβολα για μεγάλο σκάνδαλο που αφορά τους Έλληνες.
Και προσέξτε τι έκαναν. Την ώρα που έφερναν το χαράτσι για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την ίδια ώρα, στο ίδιο νομοσχέδιο, έφερναν μείωση στον φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου και στη φορολόγηση επί της πώλησης εισηγμένων μετοχών. Το επαναλαμβάνω γιατί είναι σημαντικό οι Έλληνες να καταλάβουν τι γίνεται εδώ πέρα. Την ίδια ώρα που έφερναν χαράτσι για τους ελεύθερους επαγγελματίες, στο ίδιο νομοσχέδιο μείωσαν τον φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου και, επίσης, τη φορολόγηση επί της πώλησης εισηγμένων μετοχών.
Αυτά, κυρίες και κύριοι, είναι προτεραιότητες. Και αυτές είναι οι προτεραιότητες της Νέας Δημοκρατίας. Είδαμε εξάλλου τι έκανε η κυβέρνηση και με τα υπερκέρδη δισεκατομμυρίων στην ηλεκτρική ενέργεια και στα διυλιστήρια. Με αλχημείες τα εμφάνισε πολύ λιγότερα για να εισπράξει ελάχιστα.
Στην ενέργεια, από τα 2,2 δισ. ευρώ, μόνο 350 εκατομμύρια έχουν επιστραφεί στους καταναλωτές. Τα δύο διυλιστήρια της χώρας είχαν το 2022 υπερκέρδη σχεδόν 3 δισ. ευρώ. Και χάρις στην κυβέρνηση γλίτωσαν τα 2 δισ. ευρώ. Και να θυμίσω ότι η βενζίνη από τα ίδια διυλιστήρια πουλιέται φθηνότερα στην Κύπρο απ’ ό,τι στην Ελλάδα. Αλλά είναι εισαγόμενη η ακρίβεια, κατά τα άλλα. Μάλλον εξαγόμενη είναι η φθήνια, για να το πούμε με τη λογική της κυβέρνησης.
Αυτά τα υπερκέρδη, κυρίες και κύριοι, είναι που ροκανίζουν το εισόδημα των πολιτών. Και αυτό λέγεται πληθωρισμός απληστίας. Και δεν το λέμε μόνο εμείς. Το ίδιο ακριβώς λένε και περιγράφουν τόσο το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, όσο και ο ίδιος ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο κ. Στουρνάρας.
Η Κομισιόν, στη φθινοπωρινή της Έκθεση, κατατάσσει την Ελλάδα στις χώρες με την υψηλότερη συνεισφορά των εταιρικών υπερκερδών στον πληθωρισμό. Αυτός είναι ένας δείκτης για τον πληθωρισμό. Προέρχεται από υπερκέρδη ή προέρχεται από αύξηση των μισθών π.χ.; Εδώ η ίδια η Κομισιόν λέει ότι πάνω από 50% του πληθωρισμού στη χώρα είναι από υπερκέρδη. Δεν είναι άποψη ΣΥΡΙΖΑ, είναι στοιχεία της Κομισιόν. Και ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι η κυβέρνηση μιλάει για εισαγόμενο πληθωρισμό, πολύ απλά γιατί δεν θέλει να πει μία λέξη. Τη λέξη: αισχροκέρδεια.
Με λίγα λόγια, η ακρίβεια στην Ελλάδα, με επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εξελίσσεται σε έναν μηχανισμό αναδιανομής του εισοδήματος, αλλά από κάτω προς τα πάνω. Από τους εργαζόμενους και τη μεσαία τάξη, προς τους λίγους μεγάλους.
Οι εργαζόμενοι πιέζονται αφόρητα και οι όποιες αυξήσεις στους μισθούς δεν καλύπτουν καν τις απώλειες από τον πληθωρισμό. Το ίδιο γίνεται και με τις αυξήσεις στις συντάξεις. Γιατί εκείνο που μετράει στην τελική, είναι η αγοραστική δύναμη. Και οι απώλειες της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών είναι δραματικές.
Από το 1ο τρίμηνο του 2021 μέχρι το 2ο τρίμηνο του 2023, το γενικό επίπεδο τιμών έχει αυξηθεί 16,1%. Στα είδη διατροφής 25,5%. Οι μισθοί; Έχουν αυξηθεί μόνο 6,9%. Επαναλαμβάνω: μέσα σε δυο χρόνια είδη διατροφής συν 25,5% μισθοί μόνο πάνω 6,9%. Τι άλλο πρέπει να πει κανείς… Αυτό οδηγεί σε μείωση του πραγματικού μισθού κατά 8% σε γενικούς όρους και κατά 14,9% σε όρους ειδών διατροφής.
Η χώρα έχει τον χαμηλότερο μέσο μισθό στην Ευρωζώνη. 16.000 ευρώ στην Ελλάδα, 35.000 ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη. Μιλάμε για μια τεράστια διαφορά. Ενώ με το νέο φορολογικό, εκτός όλων των άλλων, η κυβέρνηση δημιούργησε έναν ακόμη μηχανισμό συμπίεσης των μισθών, επειδή οι ρυθμίσεις συνδέουν τους μισθούς των εργαζομένων με το τεκμαρτό εισόδημα του ελεύθερου επαγγελματία που τους απασχολεί. Με αυτή την παράλογη και άδικη ρύθμιση, ωθούν τους ελεύθερους επαγγελματίες να μειώσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους, έτσι ώστε να μην πληρώσουν οι ίδιοι περισσότερο φόρο, ή να τους πληρώνουν ένα τμήμα του μισθού τους «μαύρα». Κοινωνικός αυτοματισμός, αυτό κάνουν, αντί να λύσουν το θέμα στη ρίζα του.
Ταυτόχρονα, η χώρα μας είναι 3η στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε ποσοστά εργασιακού εκφοβισμού. Σκεφτείτε ότι είμαστε στο τέλος στον μισθό στην Ευρωζώνη και είμαστε 3οι στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε εργασιακό εκφοβισμό! Βιώσιμη ανάπτυξη είναι αυτό;
Τα εργατικά δυστυχήματα να ξέρετε ότι καταγράφουν σοκαριστική αύξηση. 173 νεκροί σε εργασιακούς χώρους μέσα στο 2023. Με μια Επιθεώρηση Εργασίας η οποία είναι διαλυμένη.
Κι ενώ όλοι οι ειδικοί λένε ότι τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες της δουλειάς, η κυβέρνηση, με το εργασιακό νομοσχέδιο του κ. Γεωργιάδη, έφερε ακόμη μεγαλύτερη απορρύθμιση της εργασίας.
Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα αυτά; Την ακρίβεια ο Προϋπολογισμός δεν την αντιμετωπίζει, τους εργαζόμενους δεν τους προστατεύει, τη μεσαία τάξη δεν τη στηρίζει. Αντιθέτως, τους επιβαρύνει με περισσότερους φόρους.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση κρατάει αποκλεισμένες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και το ΕΣΠΑ, όπου έχουν πρόσβαση μόνο απειροελάχιστες από αυτές, ενώ η πλειονότητα δεν μπορεί καν να περάσει έξω από την τράπεζα, ούτε ένα ευρώ δεν μπορεί να δανειστεί.
Κάνει, όμως, κάτι ουσιαστικό ο Προϋπολογισμός για την στέγη; Το πρόγραμμα «Σπίτι μου» ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες, αν θυμάστε, αλλά εγκαταλείπεται λόγω δημοσιονομικής στενότητας. Τυμπανοκρουσίες και τώρα δημοσιονομική στενότητα, για ένα θέμα που αφορά το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας!
Η Ελλάδα είναι ουραγός στη στεγαστική πολιτική. Διαθέτουμε πολύ λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ μας για τη στέγη. Η Αυστρία, η Δανία, η Γερμανία διαθέτουν το 2% του ΑΕΠ τους. Η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ιρλανδία πάνω από 1%. Κι εμείς είμαστε μια από τις λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν διαθέτει καν κοινωνική κατοικία.
Και αναρωτιέμαι: Πώς θα δώσουμε στους νέους ανθρώπους τη δυνατότητα να χτίσουν τη δική τους ζωή, τη δική τους οικογένεια, να ξεφύγουν από το παιδικό δωμάτιο, να ξεδιπλώσουν τις δυνατότητες τους ελεύθεροι και ανεξάρτητοι και να βοηθήσουν στην πρόοδο της χώρας; Πως;
Κάνει, μήπως, ο Προϋπολογισμός κάτι για το ιδιωτικό χρέος και τα κόκκινα δάνεια; Ένα Ιδιωτικό χρέος που σας θυμίζω ότι εκτοξεύτηκε κατά 20 δισ. ευρώ από το 2019. Από τη μία με τον πτωχευτικό Κώδικα του 2020 και από την άλλη με τον “Ηρακλή”, έχει ανοίξει ο δρόμος για χιλιάδες πλειστηριασμούς. Χωρίς κανένα πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Το νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας δεν προέβλεψε κανένα μέτρο για την προστασία της πρώτης κατοικίας, ούτε για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο. Έδωσε, όμως, επιπλέον προνόμια και ασυλίες… σε ποιους; Στους servicers, παρ’ ότι η οδηγία δεν προέβλεπε τίποτα τέτοιο. Και εμείς ψηφίσαμε εναντίον των servicers!
Αν η ακρίβεια, η οριζόντια φορολογία και οι υψηλοί έμμεσοι φόροι είναι η μία πλευρά της αναδιανομής από κάτω προς τα πάνω, αυτής του εισοδήματος, όπως είπα και πριν, η πολιτική της Κυβέρνησης στο ιδιωτικό χρέος είναι η άλλη πλευρά της αναδιανομής. Αυτής της αναδιανομής της περιουσίας. Από τα χέρια της μεσαίας τάξης, στις τράπεζες και τα funds.
Συγχρόνως, για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, ο προϋπολογισμός το αγνοεί εντελώς. Δεν θα έπρεπε, μετά τις τεράστιες καταστροφές που υπέστησαν τόσες περιοχές της χώρας μας από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, να είχαμε κάποια πρόνοια;
Χάθηκε το 22% της αγροτικής παραγωγής μόνο από την καταστροφή της Θεσσαλίας. Μάθαμε, όμως, ότι η κυβέρνηση απένταξε αντιπλημμυρικά έργα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το επαναλαμβάνω, ξέρετε ότι έχω πάει στη Θεσσαλία πολλές φορές, έχουμε δει αυτό τον κόσμο, σταθήκαμε δίπλα του. Η κυβέρνηση τούς υποσχόταν πολλά μετά το Ιανό, 500 εκατομμύρια αντιπλημμυρικά δεν έγιναν, δεν ξέρει πού είναι ο κ. Μητσοτάκης το τελευταίο ευρώ -που λέει- και τώρα έχουμε απένταξη αντιπλημμυρικών έργων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Πραγματικά δεν ξέρω πώς σκέφτονται, αλήθεια σας το λέω.
Πάμε λίγο στη δημόσια Υγεία. Κάνει κάτι ο Προϋπολογισμός για να συγκλίνουμε με την Ευρώπη; Απαιτούνται επιπλέον 3 δισ. ευρώ στις δαπάνες Υγείας έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε σύγκλισή μας με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι δαπάνες για την Υγεία είναι στο 6,7% του ΑΕΠ έναντι 8,2% που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης. Είμαστε 18οι στους 21 του πίνακα της Κομισιόν σε ποσοστό δαπανών για την Υγεία στα κονδύλια των εθνικών σχεδίων στο Ταμείο Ανάκαμψης. Στο 4,5%. Περάσαμε τόσα με την πανδημία, χάσαμε τόσους συνανθρώπους μας. Από αυτούς, πολλοί θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Είναι δυνατόν να μην πήραμε ένα μάθημα, ότι χρειαζόμαστε ένα ισχυρό Δημόσιο Σύστημα Υγείας; Είναι δυνατόν το 40% της δαπάνης για την υγεία να είναι ιδιωτική; Μπορούμε να το αποδεχτούμε αυτό ως μια σύγχρονη, πολιτισμένη, ευρωπαϊκή κοινωνία; Εμείς λέμε κατηγορηματικά όχι.
Τα ίδια ακριβώς και στη δημόσια Παιδεία. Ο προϋπολογισμός είναι κάτω από το 3%. Πολύ χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, που είναι περίπου 5%. Οι οικογένειες επωμίζονται πάνω από τις μισές δαπάνες εκπαίδευσης στη χώρα. Αλλά η κυβέρνηση τι κάνει; Κλείνει σχολεία. Και ποια είναι απάντηση της κ. Μιχαηλίδου σε αυτό; Ήταν αστείο, μα ήταν λυπηρό, γιατί επηρεάζει τόσες οικογένειες. Λέει ότι «το περπάτημα κάνει καλό στην υγεία». Τέτοια αλαζονεία, τέτοια έλλειψη ενσυναίσθησης, τέτοια απουσία επαφής με την πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι η πραγματικότητα που ζουν οι πολίτες της χώρας. Η αληθινή πραγματικότητα και όχι η εικονική πραγματικότητα, που προσπαθεί να μας πλασάρει η Νέα Δημοκρατία με τη βοήθεια του πανίσχυρου επικοινωνιακού της μηχανισμού. Χαμηλή παραγωγικότητα της οικονομίας. χαμηλοί μισθοί, χαμηλό βιοτικό επίπεδο, εν τέλει, χαμηλές προσδοκίες. Εμείς δεν θα αφήσουμε τους Έλληνες να γίνουμε κοινωνία χαμηλών προσδοκιών.
Όλοι μας πρέπει να αναρωτηθούμε:
Έτσι θα συγκρατήσουμε και θα προσελκύσουμε στη χώρα εξειδικευμένο προσωπικό;
Έτσι θα αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό;
Έτσι θα γίνει η οικονομία μας ανθεκτική;
Έτσι θα θωρακίσουμε τη χώρα από εξωτερικές αναταράξεις;
Προφανώς και η απάντηση είναι όχι.
Ανέφερα ήδη τα κυρίαρχα συναισθήματα των πολιτών: φόβος, ανασφάλεια, παραίτηση, οργή. Ξέρουμε ποιος είναι σήμερα ο ρόλος της Αριστεράς, της προοδευτικής Παράταξης.
Στη θέση του φόβου, να φέρουμε την ελπίδα.
Στη θέση της ανασφάλειας, την πραγματική ασφάλεια.
Στη θέση της παραίτησης, το ενδιαφέρον του πολίτη: να ενεργοποιηθεί, να δράσει, να επιστρέψει στην κάλπη.
Στη θέση της οργής, να φέρουμε την εμπιστοσύνη σε ένα προοδευτικό πολιτικό σχέδιο που θα αλλάξει τις ζωές μας.
Η χώρα χρειάζεται δομική ανασυγκρότηση. Και οφείλουμε να πούμε από τώρα πώς θα την υλοποιήσουμε. Να εκπονήσουμε και να επικοινωνήσουμε ένα ξεκάθαρο σχέδιο, με προοδευτικό περιεχόμενο, που θα αλλάξει προς το καλύτερο τη χώρα, την οικονομία, την καθημερινότητα των πολιτών. Εμείς έχουμε την ανεξαρτησία και την εντιμότητα να το πετύχουμε. Και αυτό είναι το μεγάλο μας πλεονέκτημα. Ότι δεν μας κρατάει κανείς!
Εμείς είμαστε εκείνοι που μπορούμε να «σπάσουμε αυγά» και να φέρουμε τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Και έχω 11 να σας προτείνω.
1. Να οικοδομήσουμε μια υγιή αγορά εργασίας, με μισθούς και δικαιώματα που θα επιτρέπουν αξιοπρεπή διαβίωση, που θα επιτρέπουν στους νέους να μη φεύγουν στο εξωτερικό. Με αύξηση του κατώτατου μισθού σε τουλάχιστον 900 ευρώ, με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με μια ισχυρή Επιθεώρηση Εργασίας.
2. Να δημιουργήσουμε ένα σαφές, σταθερό φορολογικό πλαίσιο. Έναν φορολογικό Κώδικα που θα διαρκέσει μια δεκαετία τουλάχιστον. Χωρίς αιφνιδιαστικές αλλαγές και δυσάρεστες εκπλήξεις ανάλογα με το πώς θα ξυπνήσει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός.
Εμείς θέλουμε έναν φορολογικό κώδικα με δύο συντελεστές φορολογίας για τις εταιρείες: 17% και 24%. Έτσι, σχεδόν το 97% των επιχειρήσεων θα δουν τον φόρο τους να μειώνεται σημαντικά. Και απειροελάχιστη αύξηση μόνο θα έχουν εκείνες οι λίγες που έχουν ετήσιο κέρδος πάνω από 220.00 ευρώ. Και μάλιστα, πρόκειται για μια μεταρρύθμιση που θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Και θα είναι και μια δίκαιη μεταρρύθμιση.
Και για τα φυσικά πρόσωπα θέλουμε ενιαία φορολόγηση των εισοδημάτων τους από κάθε πηγή με μια νέα, προοδευτική κλίμακα, με αφορολόγητο στα 10.000 ευρώ για όλους. Με μείωση, επίσης, των άδικων έμμεσων φόρων, με κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και χωρίς την παράλογη προκαταβολή φόρου.
Αυτό θα είναι ένα φορολογικό σύστημα που θα βασίζεται στην ανταποδοτικότητα, στην αίσθηση των πολιτών ότι οι φόροι τους πιάνουν τόπο σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος για όλες και όλους. Που θα βασίζεται στην εμπιστοσύνη, στη σιγουριά δηλαδή ότι τα χρήματα των φορολογούμενων δεν σπαταλιούνται δεξιά κι αριστερά σε απευθείας αναθέσεις δισεκατομμυρίων σε μεγάλες εταιρείες και ημέτερους.
Ένα φορολογικό σύστημα που θα βασίζεται, τέλος, στη διαφάνεια και δεν θα υπάρχουν μαφίες εφοριακών που εκβιάζουν επιχειρηματίες ή προσπαθούν να εξοντώσουν Μέσα Ενημέρωσης που είναι “ενοχλητικά” για την εξουσία.
3. Να ανακατανείμουμε, επίσης, τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας στις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Η συντριπτική πλειονότητα δεν έχει πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό και πολλές από αυτές ασφυκτιούν από τα χρέη. Χωρίς μικρές επιχειρήσεις 5 έως 15 εργαζομένων, αυτές οι επιχειρήσεις που παράγουν προστιθέμενη αξία από τον παραγωγικό τομέα και από τη μεταποίηση έως και τις υπηρεσίες, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει σταθερότητα. Θα τις στηρίξουμε, δεν θα τις κλείσουμε.
4. Να υλοποιήσουμε μια δίκαιη και συμπεριληπτική πράσινη μετάβαση, που δεν θα αφήσει πίσω της χιλιάδες αβοήθητους άνεργους πολίτες.
5. Να σχεδιάσουμε ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα για το τεράστιο θέμα της στέγασης. Για την ανεξάρτητη διαβίωση και χειραφέτηση των νέων, ώστε να βελτιωθούν σταδιακά και οι δημογραφικοί δείκτες.
6. Να αντιμετωπίσουμε σοβαρά το υπέρογκο ιδιωτικό χρέος, παρέχοντας τη δυνατότητα στην Αναπτυξιακή Τράπεζα να αγοράζει από τα funds και τους servicers τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Να προστατέψουμε την πρώτη κατοικία, την επαγγελματική στέγη και την αγροτική γη.
7. Να χτίσουμε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Να στηρίξουμε έμπρακτα το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και όλους τους λειτουργούς του. Να δώσουμε έμφαση στην επαρκή χρηματοδότηση, την ποιότητα και την εξωστρέφεια της εκπαίδευσης, και μαζί με την εκπαίδευση, φυσικά, και της έρευνας. Και εννοείται ότι για ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος οι λειτουργοί που προσφέρουν στην κοινωνία, πρέπει να έχουν κατάλληλες απολαβές. Δεν μπορούν να τρώνε εμπειρία στο φαγητό τους!
8. Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, που θα έχουν προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία και δεν θα περιορίζονται στην εισαγωγή προϊόντων ή το real estate.
9. Να αποκαταστήσουμε το κράτος Δικαίου και να διασφαλίσουμε τη λειτουργία του κράτους με διαφάνεια, δίνοντας έμφαση στην πραγματική ψηφιοποίηση των Υπηρεσιών του και όχι στη δημιουργία πρόσθετης ψηφιακής γραφειοκρατίας.
10. Να βελτιώσουμε το δικαστικό σύστημα. Δεν μας αξίζει να είμαστε στη θέση 27 και αυτό, ξέρετε, δεν είναι τυχαίο. Είναι επιλογή. Ευνοεί όσους μπαίνουν στη δικαστική διαδικασία από θέση ισχύος. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Να βελτιωθεί η ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης.
11. Τέλος, πρέπει να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο ως αξιωματική αντιπολίτευση και προσεχώς ως κυβέρνηση την ανάγκη άσκησης μιας ενεργητικής πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, επιδιώκοντας την εμπέδωση αμφίπλευρα σχέσεων ειρήνης και ανάπτυξης αφ’ ενός με τους στρατηγικούς μας εταίρους στην Δύση και αφ’ ετέρου με τις αναδυόμενες δυνάμεις εξ Ανατολών στη βάση όμως διμερών και πολυμερών επωφελών συνεργασιών στα Βαλκάνια και τη Νοτιανατολική Μεσόγειο.
Την ίδια στιγμή, και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι δύναμη πατριωτικής ευθύνης, υπερψηφίζουμε τις αμυντικές δαπάνες, καθώς στηρίζουμε το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Ταυτόχρονα, όμως, διατηρούμε το δικαίωμά μας να ελέγχουμε και να κρίνουμε κάθε σχετικό πρόγραμμα ώστε αυτό να υπηρετεί πραγματικά τις επιχειρησιακές ικανότητες των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς να υπονομεύει την εθνική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι, αυτό είναι ένα μικρό τμήμα του σχεδίου που επεξεργαζόμαστε. Ενός σχεδίου για μια Ελλάδα ισχυρή και υπερήφανη. Για μια κοινωνία με δικαιοσύνη. Για μια οικονομία παραγωγική και ανθεκτική. Και αυτό το σχέδιο φιλοδοξούμε να γίνει πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία. Μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία που θα κερδίσει τη Νέα Δημοκρατία και τη Δεξιά στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Αλλά και στις ευρωεκλογές, όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, ο πήχης μπαίνει ψηλά: Στη νίκη. Εμάς δεν μας αφορά μια μικρό-αντιπαράθεση μέσα στον προοδευτικό χώρο για το ποιος θα είναι λιγότερο ή περισσότερο δεύτερος. Αυτό ενδεχομένως να αφορά κάποιους άλλους, που συνεχώς μιλούν στο όνομα της δημοκρατικής Παράταξης, αλλά έχουν ξεχάσει ποιος είναι ο ιστορικός ρόλος της δημοκρατικής Παράταξης σε αυτή τη χώρα: Να βρίσκεται απέναντι στη Δεξιά και να την κερδίζει. Αυτός είναι ο ρόλος της δημοκρατικής Παράταξης της χώρας! Εμείς το θυμόμαστε καλά. Δεν το ξεχνάμε. Και δεν το ξεχνά και ο προοδευτικός κόσμος της χώρας. Και θα μας πιστώσει αυτή τη στάση και θα μας εμπιστευτεί ξανά. Από τη δική μας πλευρά, δεσμευόμαστε ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο προοδευτικό κοινωνικό ρεύμα νίκης.
Είμαι αισιόδοξος. Το βλέπω στα χιλιάδες νέα μέλη που γράφονται στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Το βλέπω στην καθημερινή μου επαφή με τους πολίτες. Το βλέπετε κι εσείς στην καθημερινή επαφή σας με τους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία γιγαντώθηκε μέσα από την επαφή του με τα ίδια κοινωνικά στρώματα που σήμερα αναζητούν ξανά κάτι παραπάνω από το λίγο, κάτι καλύτερο από την αδιαφορία.
Από τη στιγμή που είμαστε καθημερινά δίπλα στους πολίτες, τους ακούμε, τους μιλάμε, διεκδικούμε, προτείνουμε, γινόμαστε η φωνή τους, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα ξανακερδίσουμε:
Πρώτα το ενδιαφέρον τους.
Μετά την εμπιστοσύνη τους.
Και στο τέλος, στην κάλπη, την ψήφο τους.
