Καταρρίπτοντας το αλάθητο της κυβέρνησης

Αν και οι επιστήμονες επισήμαιναν ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας θα ξεσπάσει το φθινόπωρο, η χώρα μας βρίσκεται ήδη εντός αυτού του κύματος, με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κοροναϊού να σημειώνουν ραγδαία αύξηση από τις αρχές Αυγούστου.

Με βάση αυτά τα επιδημιολογικά δεδομένα, η κυβέρνηση προέβη στην θέσπιση μέτρων ώστε να καταπολεμήσει την διασπορά του covid-19 και να ελέγξει την ήδη εκτός ελέγχου κατάσταση.

Στην προσπάθεια αυτή, το πιο σημαντικό (κατά την κυβέρνηση) μέτρο ήταν το κλείσιμο καταστημάτων τα μεσάνυχτα σε ορισμένες περιοχές. Ένα μέτρο που παρουσιάστηκε ως αναγκαίο, λειτουργικό και σίγουρα ορθό, ωστόσο στην πράξη αποδεικνύεται εντελώς λανθασμένο και φαίνεται ότι θα επιφέρει τα ακριβώς αντίθετα από τα προβλεπόμενα αποτελέσματα.

Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πήρε την απόφαση ότι από τις 11 έως τις 23/08 απαγορεύεται η λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 7 το πρωί σε τουριστικές, ως επί το πλείστον, περιοχές όπως η Κρήτη, η Χαλκιδική, η Καβάλα, η Κέρκυρα, η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Ρόδος κ.α. Επίσης, στις 14/8, με την κατάσταση κάθε μέρα να ξεφεύγει όλο και περισσότερο, ανακοινώθηκε από τον κ. Χαρδαλιά η απαγόρευση λειτουργίας χώρων εστίασης και διασκέδασης από τα μεσάνυχτα ως τις 7 σε όλη την περιφέρεια Αττικής, ενώ παράταση έως τις 31 αυγούστου πήρε και η απόφαση περί κλεισίματος καταστημάτων για τις περιφέρειες Κρήτης και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Στο πρώτο άκουσμα όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι συμφώνησαν με το μέτρο, θεωρώντας ότι θα αποτρέψει τον συνωστισμό σε μπαρ, κλαμπ και μαγαζιά όπου «ξεσαλώνουν ανεύθυνοι νέοι». Σε δεύτερη όμως ανάγνωση και ειδικά όταν το μέτρο μπήκε σε εφαρμογή, ο καθένας αντιλήφθηκε ότι η παρούσα κυβερνητική απόφαση ήταν η χειρότερη που θα μπορούσε να ληφθεί στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, οδηγώντας περισσότερο στην έξαρση του ιού, παρά στον έλεγχο του.

Κορυφαίο λάθος το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τον απαιτούμενο διαχωρισμό καταστημάτων και έβαλε στο ίδιο τσουβάλι τον χώρο της εστίασης (εστιατόρια, fast-food κτλ) με τον χώρο της διασκέδασης (κλαμπ, μπαρ, μπουζούκια). Το κλείσιμο των μαγαζιών που βρίσκονται στον χώρο του επισιτισμού ήταν εντελώς παράλογο γιατί στους χώρους αυτών των καταστημάτων οι άνθρωποι ήταν ελεγχόμενοι, τόσο ως προς τον αριθμό τους όσο και ως προς τις αποστάσεις, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα μαγαζιά αυτά τηρούνταν ήδη τα μέτρα των ασφαλών αποστάσεων ανάμεσα στα τραπέζια.

Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα. Σε ένα εστιατόριο βρίσκονται «μαντρωμένοι», καθισμένοι, σε αποστάσεις και γενικά συνθήκες ασφάλειας εκατό άνθρωποι. Εξ ου και στο διπλανό εστιατόριο και στο παραδιπλανό. Φτάνει 12, τα καταστήματα κλείνουν και ο κόσμος φεύγει. Πού θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται σε διακοπές; Ένα μικρό ποσοστό, κυρίως μεγαλύτερων ηλικιών, θα γυρίσει στο κατάλυμα του. Το ισχυρότερο όμως ποσοστό, το οποίο αποτελείται από νέους ανθρώπους, θα αναζητήσει ένα μέρος για να συνεχίσει την διασκέδαση του. Με κλειστά κλαμπ και μπαρ, ποιο θα είναι αυτό το μέρος; Μα φυσικά η παραλία!

Οπότε, από εκεί που είχαμε τους τριακόσιους ανθρώπους ισομερώς καταμερισμένους, τώρα έχουμε τουλάχιστον διακόσιους πενήντα ανθρώπους εντελώς ελεύθερους, χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης, χωρίς αποστάσεις, σε συνθήκες συνωστισμού στην παραλία. Η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τα ΜΜΕ, έχουν βαλθεί να μας περάσουν την αντίληψη ότι φταίνε οι νέοι. Όχι, δεν φταίνε οι νέοι. Οι ευθύνες εναπόκεινται αποκλειστικά στην κυβέρνηση, τόσο για τον λάθος χειρισμό στο άνοιγμα του τουρισμού όσο και για το λάθος κλείσιμο των καταστημάτων επισιτισμού, μέτρο που οδηγεί σε βραδινό συνωστισμό στις παραλίες.

Όσο για τον χώρο της διασκέδασης (κλαμπ, μπαρ, μπουζούκια), η κυβέρνηση πραγματικά έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της. Γιατί το λέω αυτό; Σίγουρα με τα μαγαζιά αυτά κάτι έπρεπε να γίνει. Από την στιγμή που δεν υπήρχε τρόπος να ελέγχεται η τήρηση των μέτρων, τότε το κλείσιμο ήταν μάλλον μονόδρομος. Η κοινωνική πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένων και των νέων, είναι θετική ως προς αυτό. Ωστόσο, για δύο λόγους η κυβέρνηση χάνει και σε αυτό το επίπεδο.

Ο πρώτος είναι ότι στο τριήμερο του δεκαπενταύγουστου παρατηρήσαμε ότι τα κέντρα διασκέδασης άνοιγαν έως τις 12 τα μεσάνυχτα. Αυτό αποδεικνύει τις αδυναμίες της κυβέρνησης στην επιβολή των μέτρων, καθώς ο συνωστισμός που λάμβανε χώρα στα κλαμπ μεταξύ 00:00 και 04:00, τώρα έλαβε χώρα μεταξύ 20:00 και 00:00. Ο δεύτερος είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της απόφασης της, απόφαση που ισοδυναμεί με χιλιάδες λουκέτα στον χώρο της διασκέδασης, αλλά αφήνει μετέωρους πολλούς ανθρώπους αφού δεν ανακοίνωσε κάποιο μέτρο στήριξης αυτών.

Αυτή η λανθασμένη κυβερνητική απόφαση αποδεικνύεται μοιραία για επιχειρηματίες και εργαζόμενους. Από τις πρώτες κιόλας μέρες εφαρμογής του μέτρου, πολλά καταστήματα έβαλαν λουκέτο ενώ ακόμη περισσότεροι είναι οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν σε καθεστώς αναστολής εργασίας. Επιχειρηματίες στην Μύκονο είναι εξοργισμένοι ενώ υποστηρίζουν ότι θα κινηθούν νομικά. Το ίδιο κλίμα επικρατεί και σε Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, ενώ ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών τόνισε ότι η παρούσα απόφαση έφερε πιο γρήγορα τα αναμενόμενα λουκέτα και έκανε μια εκτίμηση για συνολικά 100.000 λουκέτα και 250.000 ανέργους.

Η χειρότερη απόφαση, την χειρότερη στιγμή. Ένα μέτρο που προκαλεί περισσότερο συνωστισμό και πιθανή έξαρση κρουσμάτων, παρά έλεγχο και κατευνασμό. Τα λουκέτα και οι απολύσεις ήρθαν γρηγορότερα αλλά η κυβερνητική αδράνεια παραμένει στα ίδια υψηλά επίπεδα. Οι δημοσιογράφοι σε διατεταγμένη υπηρεσία να κατηγορούν και να υποδεικνύουν ως υπαίτιους καθημερινά τους νέους και να μην επιρρίπτουν κυβερνητικές ευθύνες. Και ο χειμώνας ακόμη αργεί. Ο νοών νοείτω…

Θεόκριτος Αργυριάδης φοιτητής πολιτικών επιστημών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης