Η Νίκαια, ο προσφυγικός συνοικισμός της Κοκκινιάς, εκεί όπου βρήκαν χώρο να στήσουν τη νέα τους ζωή οι ξεριζωμένοι πληθυσμοί από τη Μικρά Ασία, έχει τη δική της ιστορία. Μια ιστορία γεμάτη. Και είναι γεμάτη μνήμες, πρόσφατες, καθώς υπάρχουν γενιές που έχουν αισθήματα και ακούσματα για αυτή τη μεγάλη μετεγκατάσταση.
Η δρ Ιστορίας Κυριακή Παπαθανασοπούλου έχει περπατήσει σε αυτούς τους διαδρόμους της μνήμης και κατέγραψε στη διατριβή της τα αποτελέσματά της έρευνάς της με τους προσφυγικούς συλλόγους και την ταυτότητα του πρόσφυγα που έστησε ένα νέο σπιτικό, που πάσχισε να στεριώσει στις προσφυγικές πολυκατοικίες και στα σοκάκια της Κοκκινιάς. Η ταυτότητα του πρόσφυγα, που έφερε νέα πνοή στην παλιά Ελλάδα, που την αναστήλωσε σε προοδευτικές και ριζοσπαστικές βάσεις και που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έπαψε να ξεχνά από πού ήρθε.
Το βιβλίο «Προσφυγική Εγκατάσταση στη Νίκαια. Σύλλογοι, ταυτότητες & μνήμη» της Κυριακής Παπαθανασοπούλου θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 1η Μαρτίου στις 19.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου της Νίκαιας (Π. Τσαλδάρη 10, 1ος όροφος).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
* Χριστίνα Κουλούρη, Καθηγήτρια Ιστορίας, πρύτανις Παντείου Πανεπιστημίου,
* Δημήτρης Καμούζης, ιστορικός – ερευνητής στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών
* η συγγραφέας Κυριακή Παπαθανασοπούλου, δρ Νεότερης Ιστορίας
Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν το μουσικό σχήμα Παίδες εν Εφέσω και χορευτές από το χορευτικό τμήμα της Πανελλήνιας Ένωσης Εφεσίων Νίκαιας.
Το βιβλίο αποτελεί μέρος της διδακτορικής διατριβής της συγγραφέως, η οποία εκπονήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Την έκδοση του βιβλίου ανέλαβε ο Δήμος Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη στο πλαίσιο των δράσεων για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ίδρυση της Νίκαιας.
Η σημερινή Νίκαια (Νέα Κοκκινιά) αποτελεί τον μεγαλύτερο αστικό προσφυγικό συνοικισμό του Πειραιά. Η πόλη δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των φορέων της αποκατάστασης, του κράτους και των διεθνών οργανισμών, αλλά και με την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των προσφύγων μέσα από τους συλλόγους. Η εγκατάσταση των προσφύγων με επίκεντρο την ίδρυση και τη δράση των συλλόγων, καθώς και η διερεύνηση της συλλογικής προσφυγικής ταυτότητας αποτελούν άγνωστες πτυχές του προσφυγικού ζητήματος και της τοπικής ιστορίας. Η αυτοοργάνωση των προσφύγων και οι προσπάθειες που κατέβαλαν για την αποκατάσταση και την κοινωνική τους ένταξη αποτελούν μια προσέγγιση «από τα κάτω», η οποία μεταβάλλει τους πρόσφυγες σε δρώντα υποκείμενα της ιστορίας και συνδιαμορφωτές του τόπου και της ζωής τους.
