Tο κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) επιτίθεται παντού: επενέβη στην οικονομία της Καταλανίας, ενώ από την κυβέρνηση της περιοχής που προέκυψε από τις εκλογές ένα τμήμα της είναι στη φυλακή και το άλλο στο Βέλγιο.
Επέμβαση κι έλεγχος επίσης στα ταμεία της δημαρχίας της Μαδρίτης. Η νομοθεσία του Κοινοβουλίου της Βαλένσια, μεταξύ άλλων οι καινοτόμοι νόμοι κατά της ενεργειακής φτώχειας και του κοινωνικού χαρακτήρα της κατοικίας, προσεβλήθησαν ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου από την κεντρική κυβέρνηση. Ακόμη και οι καταγγελίες από πλευράς του ΡΡ και η τελική αναίρεση από την τακτική δικαιοσύνη της απόφασης για την καθαίρεση των κληροδοτημένων από την εποχή του Φράνκο ονομασιών στους δρόμους του Αλικάντε. Όλα τούτα είναι γεγονότα που επιμαρτυρούν πως το ΡΡ διεξάγει μία μαζική πολυμέτωπη επίθεση. Άλλοι, βέβαια, θα την χαρακτήριζαν ως αντάρτικο, ή πόλεμο θέσεων. Παραλύεις κάθε δραστηριότητα του αντιπάλου, ιδού η στρατηγική που ακολουθεί πλέον το συντηρητικό κόμμα, που σήμερα αισθάνεται ενδυναμωμένο, για πρώτη φορά μετά πολλά χρόνια που πολιτικά βρέθηκε σε άμυνα. Τώρα βρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί ενάντια σε όσα και όσους μπορεί να φθάσει το χέρι του, ή απέναντι σε ό,τι θεωρείται αναγκαίο να του επιτεθεί.
«Το ΡΡ αισθάνεται δυνατό και λαμβάνει θέσεις μάχης έπειτα από μια μεγάλη περίοδο που βρισκόταν σε άμυνα λόγω της πίεσης από τα κινήματα στις πλατείες της 15ης Μαΐου, τις κοινωνικές κινητοποιήσεις και την άνοδο των Podemos. Πλέον βρισκόμαστε στην στρατηγική του ‘σοκ’. Επωφελείται από όλες τις καταστάσεις που μπορεί να ελέγξει για να ξεκινήσει μία μάχη», εκτιμά ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Παν/μιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης Θέσαρ Ρενδουέλες, ο οποίος επισημαίνει πως δεν είναι τυχαία η στιγμή που η κυβέρνηση επέλεξε για να επέμβει στη δημαρχία της Μαδρίτης. «Αποτελεί ένα καθαρό παράδειγμα του δόγματος του σόκ, που περιγράφεται σε όλα τα εγχειρίδια. Επωφελείται της στιγμής που όλος ο κόσμος παρακολουθεί τα γεγονότα στην Καταλωνία για να πάρει μέτρα, που σε κάποια άλλη στιγμή θα προκαλούσαν κοινωνική αγανάκτηση, ή επικοινωνιακό σάλο».
Ο συγγραφέας του επιτυχυμένου βιβλίου Sociofobia (Κοινωνιοφοβία) θεωρεί πως το Λαϊκό Κόμμα βρίσκεται σε ‘πόλεμο θέσεων’. «Εάν διαπιστώνουν πως τους δίνεται η ευκαιρία να επιτεθούν ενάντια σε μία επιτυχημένη δημαρχία δεν πρόκειται να την αφήσουν να γλιστρήσει. Το εκλογικό σώμα του δεν θα αναρωτηθεί εάν πρόκειται για ένα δίκαιο, ή άδικο μέτρο, διότι βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο», εκτιμά ο Ρενδουέλες, επισημαίνοντας πως «το στρατηγικό παιχνίδι» του ΡΡ έχει σκοπιμότητα, διότι η προσοχή του είναι στραμμένη επίσης και στις όχι τόσο μακρινές περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του 2019. «Προσπαθεί να περιορίσει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις δυνατότητες της δημαρχίας. Αυτό το βήμα αποτελεί βέβαια μία απόλυτη θεσμική ανευθυνότητα. Είναι μία άκρως μηδενιστική πολιτική», αποφαίνεται ο ίδιος, εκτιμώντας πως η μόνη περίπτωση να κατευνάσει το ΡΡ την επίθεσή του κατά της δημαρχίας της Μανουέλας Κάρμενα είναι μόνον εάν αντιληφθεί πως αυτή ενδέχεται να βλάψει την προοπτική ενός ‘αντάρτικου’, που στόχο έχει να φθείρει τους πολιτικούς του αντιπάλους ενόψει των δημοτικών εκλογών του 2019.
Ο πόλεμος θέσεων στο οποίο αποδύεται το ΡΡ το ωθεί να προσβάλλει ο,τιδήποτε, τόσο στο Συνταγματικό Δικαστήριο, όσο και στην τακτική δικαιοσύνη. Φερ’ ειπείν, προκαλεί έκπληξη που προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του σχεδίου της αντιπροέδρου της καταλανικής κυβέρνησης Μόνικα Όλτρα για την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων στα κοινωνικά προγράμματα, ή κατά της νομοθεσίας που απαγορεύει να κόβεται το ηλεκτρικό στα φτωχά νοικοκυριά. Ή που προσέφυγε κατά του νόμου για τον διορισμό των Γερουσιαστών που θα αντιπροσωπεύουν την Κομουνιτάτ Βαλενσιάνα. Και άλλα πολλά.
«Το μήνυμα που επιδιώκει ν’ αποστείλει το ΡΡ στους πολίτες είναι πως μόνο αυτό μπορεί να διαχειριστεί τα πάντα και επιπλέον να αποδείξει πως όλες οι υποσχέσεις που τους έδωσαν οι δυνάμεις της αλλαγής για την ανάδειξη θεσμών που θα καταπολεμούσαν τις εξώσεις, την ενεργειακή φτώχεια και τις κοινωνικές δαπάνες, όλα τούτα είναι αδύνατον να γίνουν. Θέλει να μας πεί πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Πως είναι απλώς ωραία λόγια, αλλά τεχνικώς αδύνατες. Πασχίζουν να στιγματίσουν ως ανίκανες τις διακυβερνήσεις της αλλαγής», εξηγεί η καθηγήτρια Οικονομικών στο ίδιο Παν/μιο Μπιμπίνια Μεδιαλδέα.
Η οικονομολόγος εξηγεί στην εφημερίδα Publico πως ο λόγος που το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να επέμβει στα οικονομικά του δήμου της Μαδρίτης οφείλεται στη διαφορετική ερμηνεία που δίνουν οι δύο πλευρές στο τι σημαίνει δαπάνη. «Σε καμμία περίπτωση η δημαρχία δεν παραβαίνει τα όρια της δαπάνης», τονίζει η ίδια, προσθέτοντας πως εκπλήσσει ιδιαίτερα, ακόμη κι εάν θεωρηθεί ορθή. η επιχειρηματολογία του υπουργού Οικονομίας Κριστόβαλ Μοντόρο, πως η Μαδρίτη είναι ο μόνος δήμος που δεν τηρεί τα όρια των δαπανών, διότι κατ’ ουσίαν, κι αυτό υποστηρίζει κι η εκπρόσωπος της δημαρχίας της Μαδρίτης Ρίτα Μέστρε, «πάνω από 800 δημαρχίες στην Ισπανία αποδεδειγμένα δεν τηρούν τα όρια των δαπανών».
«Η περίπτωση αυτή επελέγη επίτηδες. Η διαχείριση του Σάντσεθ Μάτο στα οικονομικά του δήμου διαψεύδει το μοναδικό αφήγημα πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική στη λιτότητα. Τούτο αποδεικνύεται στην πράξη. Αποδεικνύει πως μπορείς αφ’ ενός να τηρήσεις τις δεσμεύσεις απέναντι σ’ έναν άδικο νόμο για τη λιτότητα κι αφ’ ετέρου να διοχετεύσεις κονδύλια για τις δημόσιες δαπάνες. Κι αυτό το ΡΡ δεν μπορεί να το επιτρέψει», τονίζει η Μεδιαλδέα.
Την ανάλυση της Μεδιαλδέα συμμερίζεται και άλλος καθηγητής Οικονομικών στο Κομπλουτένσε και πρώην δημοτικός σύμβουλος με το σοσιαλιστικό PSOE στον δήμο της Μαδρίτης, ο Αλεχάνδρο Ινουριέτα. «Το υπουργείο το παρουσίασε ως κάτι τεχνικό, όμως δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ έξυπνος για να διαπιστώσει πως πρόκειται για μία πολιτική κίνηση. Η Μαδρίτη πάντοτε υπήρξε ο δήμος με τη χειρότερη διαχείριση στην Ισπανία. Επιπλέον, δε, και με τον ισχύοντα νόμο για την Σταθερότητα στον Προϋπολογισμό έχουν κοπεί πόροι και έχουν οδηγήσει τους δήμους σε μία ζοφερή διαχείριση», εξηγεί ο οικονομολόγος, υπογραμμίζοντας πως μέριμνα του Μοντόρο είναι να αποφευχθεί μία αναπόφευκτη σύγκριση της διαχείρισης του δήμου της Μαδρίτης από τους Γαλιαρδόν και Μποτέλια με την επιτυχημένη ομάδα της Κάρμενα. «Δεν είναι τυχαίο που επιτίθενται στον δήμο της Μαδρίτης όταν διαφαίνεται όλο και περισσότερο πως η Μανουέλα Κάρμενα θα ξαναθέσει υποψηφιότητα», τονίζει.
Ο ΓΓ του Ιδρύματος Nexe της κυβέρνησης της Βαλένσια Αμαντέου Μεσκίδα υπογραμμίζει πως δεν είναι τυχαίο πως το ‘αντάρτικο’ της κυβέρνησης είναι πι0 εμφανές στη Μαδρίτη και στην Κομουνιτάτ Βαλενσιάνα. «Η Μαδρίτη, καθώς τα μέσα ενημέρωσης της δίνουν μεγαλύτερη δημοσιότητα, έχει μετατραπεί σε σύμβολο και σημαία των διακυβερνήσεων της αλλαγής κι η απαξίωση του δήμου αυτού αποτελεί εξίσου μια επίθεση και στις υπόλοιπες δημαρχίες της αλλαγής με το μήνυμα ότι δεν γνωρίζουν πώς να διαχειρισθούν τις υποθέσεις τους», εξηγεί ο πολιτικός αναλυτής. Ο ίδιος τονίζει πως το μήνυμα στη Βαλένσια είναι διαφορετικό: «η Κομουνιτάτ Βαλενσιάνα υπήρξε ένα φέουδο της δεξιάς κατά τις περασμένες δεκαετίες και το ΡΡ δεν θέλει επ’ ουδενί λόγω να το απωλέσει. Και να μην του συμβεί ό,τι έπαθε το PSOE στην Καταλωνία. Για εκείνους είναι πολύ σημαντικό να διαδώσουν το μήνυμα πως η τοπική κυβέρνηση δεν γνωρίζει από διαχείριση. Είναι ένα μήνυμα προς τους ψηφοφόρους, πως εάν δεν θέλουν να παραλύσει η αυτόνομη κυβέρνησή τους θα πρέπει να ψηφίσουν τη δεξιά», υποστηρίζει.
Η ανάγνωση του Αμαντέου Μεσκίδα για την πολιτική κατάσταση σε όλη τη χώρα και τη δράση που προωθεί το ΡΡ προσθέτει άλλον έναν παράγοντα στην πολιτική εξίσωση. Κατά τη γνώμη του βρισκόμαστε ενώπιον μίας «εντατικοποίησης της διαδικασίας κρατικού επανασυγκεντρωτισμού», που είχε ξεκινήσει κατά τη δεύτερη θητεία της διακυβέρνησης του Χοσέ Μαρία Αθνάρ. «Επανέρχεται το όραμα η Μαδρίτη να μετατραπεί η πρωτεύουσα, με κεφαλαίο Π, ολόκληρης της Ισπανίας. Έγιναν μεγάλες επενδύσεις σε έργα, όπως ο τερματικός Τ4 στο αεροδρόμιο Μπαράχας, που συγκέντρωσε όλην την εναέρια κυκλοφορία και ελήφθησαν μέτρα για να διευκολυνθεί η μεταφορά έδρας εταιρειών από άλλες περιοχές στη Μαδρίτη», εξηγεί ο Αμαντέου. Ο ίδιος προσθέτει πως πλέον, με ούριο άνεμο να πλέει στα πανιά του ΡΡ, βρισκόμαστε «στην πιο σκληρή φάση» της υλοποίησης αυτού του οράματος, είτε με τις πράξεις, είτε με τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
«Βλέπουμε πως πρακτικώς όλοι οι νόμοι της κυβέρνησης της Βαλένσια προσβάλλονται ενώπιον της τακτικής δικαιοσύνης, ή του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Επίσης έχουμε τα βασιλικά διατάγματα. Ακόμη κι οι διαδικασίες που ξεκίνησαν κατά των εξώσεων, ή για να καταπολεμηθεί η ενεργειακή φτώχεια είχαν την ίδια τύχη. Για το ΡΡ τοπικές ηγεσίες όπως του Τζουάν Ριμπό στη Βαλένσια, ή της Άντα Κολάου στον δήμο της Βαρκελώνης αποτελούν μία σοβαρή απειλή. Τώρα θέλει να παραλύσει τη δραστηριότητά τους. Να αμφισβητήσουν την ικανότητά τους», τονίζει ο Μεσκίδα, οικτείροντας όμως την πίστη της δεξιάς ότι δεν πρόκειται να χάσει ψήφους εάν επιτεθεί ενάντια σε τοπικές ηγεσίες που προωθούν μία κοινωνική πολιτική.
Πηγή: El Publico
(μτφ. ΑΠΕ)
