Το υπεραισιόδοξο και εν πολλοίς ανεδαφικό οικονομικό σχέδιο με τον βαρύγδουπο τίτλο «Σχέδιο Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης. Ελλάδα 2.0» παρουσίασε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, σε μία φιέστα δίχως ακροατήριο στην Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης.
Ήταν η δεύτερη φορά που ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε το Σχέδιο μέσα σε δύο ημέρες -η πρώτη ήταν την Δευτέρα στο Υπουργικό Συμβούλιο-, σε μία προσπάθεια να αλλάξει την ατζέντα και να ξεφύγει από την δεινή θέση που έχει περιέλθει από τις αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας. Τον πρωθυπουργό δεν πλαισίωσαν οι καθ ύλην αρμόδιοι υπουργοί του αλλά οι τεχνοκράτες σύμβουλοί και συνεργάτες του: ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο Άκης Σκέρτσος, ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ, Δημήτρη Σκάλκος, ο προιστάμενος του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, Μιχάλη Αργυρός.
Πιστός στο δόγμα ότι «εάν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με την πολιτική μας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα», ο πρωθυπουργός αντιπαρήλθε τα καθημερινά ρεκόρ στους νεκρούς τους διασωληνωμένους και στην κατάρρευση του συστήματος Υγείας, την απαξίωση της δημόσιας Παιδείας την οικονομική καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων, -για όλα αυτά δεν είχε να πει κάτι-, για να παρουσιάσει, σαν «ιστορική πρωτοβουλία, Το Εθνικό Σχέδιο Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης, τη γέφυρα, δηλαδή, που θα οδηγήσει όχι μόνο στη μετά Covid εποχή, αλλά και στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα».
Δίνοντας το περίγραμμα του Σχεδίου είπε ότι πρόκειται « για έναν πολύ καλά μελετημένο οδικό χάρτη 170 συγκεκριμένων έργων, επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων». Το σχέδιο βασίζεται σε 4 πυλώνες: Ψηφιακή μετάβαση για το κράτος, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, αύξηση της απασχόλησης και της συνοχής της κοινωνίας με αιχμή την Υγεία και την Παιδεία. Πράσινη οικονομία και εκτίναξη της παραγωγικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ένα σχέδιο το οποίο καλύπτει όλη την Ελλάδα. Αφορά κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα και φιλοδοξεί να δημιουργήσει επιπλέον 200.000 νέες θέσεις εργασίας αυξάνοντας κατά 7 μονάδες το εθνικό μας προϊόν εντός της επόμενης εξαετίας.
Αναφέρθηκε στους πόρους του προγράμματος: «Συζητάμε για 57 δισεκατομμύρια ευρώ, εάν προσθέσουμε στα 32 ευρωπαϊκών πόρων, επιχορηγήσεις και δάνεια, και ένα επιπρόσθετο σημαντικό κεφάλαιο 25 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα κινητοποιηθούν από τον ιδιωτικό τομέα». Αντιπαρήλθε βέβαια ότι το Σχέδιο δεν έχει ακόμη την ευρωπαική έγκριση. Είναι δε πολύ πιθανό οι πόροι να απελευθερωθούν για να καλύψουν τα δημοσιονομικά κενά από την ύφεση των δύο χρόνων, κατόπιν επίβλεψης και όχι για αναπτυξιακούς σκοπούς. Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αυτό που είπε ο πρωθυπουργός ότι «Η Κυβέρνηση θα έχει την πλήρη ιδιοκτησία όλων αυτών των μεγάλων επιλογών». Όσο για το ότι οι ιδιώτες θα συμβάλλουν με 25 δις ιδίους πόρους απλώς δεν αντέχει σε κριτική.
Έδωσε έμφαση «στην πράσινη μετάβαση όπου αφιερώνεται πάνω από το 37% των πόρων του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης και τη μεγάλη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη στροφή στις ηλεκτροκίνητες πια μεταφορές, δημόσιες συγκοινωνίες και ιδιωτικές μεταφορές». Το κύριο εδώ είναι οι μεγάλες ξένες επιχειρήσεις, κυρίως γερμανικές που θα αναλάβουν τα βασικά επιχειρηματικά πρότζεκτ.
Φυσικά δεν έλλειψαν από την παρουσίασή του οι συνήθεις βαρύγδουπες εκφράσεις όπως: «τακτοποιεί διαρθρωτικές εκκρεμότητες δεκαετιών εξαλείφοντας παγιωμένες παθογένειες…το μεγάλο άλμα είναι μόνο η αρχή, είναι το πρώτο χιλιόμετρο ενός μαραθωνίου το νήμα του οποίου θα κοπεί μόνο όταν όλοι οι πόροι έχουν απορροφηθεί το 2026…Μία ριζική ανακατεύθυνση που μεταμορφώνει την παραγωγική βάση της χώρας…η προσπάθεια η οποία σήμερα ξεκινά σημαίνει μεγαλύτερο πλούτο για όλους, περισσότερες δουλειές, πρωτίστως για τους νέους μας και μία καλύτερη καθημερινότητα για τον καθένα».
Εν τέλει πίσω από τους βαρύγδουπους εξωραισμούς έδωσε και το πραγματικό πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο που είναι το νεοφιλελεύθερης έμπνευσης Σχέδιο Πισσαρίδη, ως βάση για τον ανασκολοπισμό της οικονομίας και της κοινωνίας. Είπε χαρακτηριστικά: «…αποτελεί ύστερα από πολλά χρόνια ένα πραγματικά εθνικό σχέδιο το οποίο έρχεται και πατάει και πάνω στις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη, που καθορίζουν τον οδικό άξονα για την πορεία της οικονομίας μας και την επόμενη δεκαετία».
Σαν λεπτομέρεια εμφάνισε και την διαδικασία έγκρισης του: «…Μετά την έγκρισή του από τα Ευρωπαϊκά όργανα θα έρθει ξανά για συζήτηση με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, με τη μορφή σχεδίου νόμου…Αποτελεί επομένως ευκαιρία γόνιμου διαλόγου με όλους, ευκαιρία για τη δημιουργία ευρύτερων συναινέσεων, αποτελεί όμως και τελικά ένα μεγάλο στοίχημα που θα κάνει καλύτερη τη ζωή της κάθε Ελληνίδας και του κάθε Έλληνα». Τώρα τι περιθώριο διαλόγου θα υπάρχει για ένα Σχέδιο που θα είναι δεσμευμένο από την συμφωνία με την ΕΕ αυτό μόνο ο πρωθυπουργός το ξέρει…
